بررسي تاثير عوامل سازماني بر عملكرد با تاكيد بر نقش ميانجي دوسوتواني و نقش تعديل‌گر پويايي‌هاي محيطي

اين پژوهش با هدف بررسي نقش ميانجي دوسوتواني در تاثير عوامل سازماني بر عملكرد سازماني با تاكيد بر نقش تعديل گر پويايي هاي محيطي در شركت هاي زيرمجموعه يكي از موسسات عمراني نظامي انجام شده است. پژوهش  حاضر از نظر هدف كاربردي، از حيث رويكرد كمي، از نظر منطق قياسي و از نظر ابزار گردآوري داده پرسشنامه، از نظر استراتژي پيمايش و از نظر ابزار تحليل داده‌ها مدلسازي معادلات ساختاري است. جامعه آماري شامل مديران ارشد و مياني 18 شركت زيرمجموعه يك موسسه عمراني نظامي به تعداد 178 نفر است كه با نمونه گيري طبقه اي 118 نفر از ايشان انتخاب شدند و پرسشنامه پژوهش در ميانشان توزيع شد. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه عوامل سازماني(اعم از ابعاد ساختاري و ابعاد محتوايي) با ميانجي گري دوسوتواني سازماني بر روي عملكرد تأثيرگذار است. همچنين عوامل محيطي بر رابطه عوامل سازماني و دوسوتواني به عنوان متغير تعديل گر تاثير مي گذارد اما تاثير دوسوتواني بر عملكرد را تعديل نمي كند. در صورت رسميت و تمركز پايين و پيچيدگي بالا و فرهنگ حامي دانش و اكتشاف و بهره برداري دارايي هاي دانشي، امكان استقرار دوسوتواني در سازمان فراهم مي گردد. ضمن آنكه در صورت پياده سازي دوسوتواني در سازمان، عملكرد سازمان در ابعاد مالي، بازار و منابع انساني ارتقا مي يابد.