بررسي ژن A2 درايزوله‌هاي انگل ليشمانيا تروپيكاي پوستي و احشايي ايران

زمينه و هدف: ليشمانيوز يك بيماري مربوط به مناطق گرمسيري مي‌باشد كه طيف وسيعي از تظاهرات باليني؛ شامل ضايعات پوستي تا عفونت احشايي كشنده را ايجاد مي‌كند. ژن A2 به‌عنوان يكي از قابل‌اعتمادترين فاكتورهاي ژنتيكي در ايجاد فرم احشايي به‌حساب مي‌آيد. اين ژن در گونه‌هاي پوستي مانندL. major  و L. tropica  به‌صورت تك‌كپي و بدون بيان در انگل حضور دارد. هدف از اين مطالعه، بررسي توالي ژنA2  در بين سوش‌هاي ليشمانيا تروپيكاي پوستي با ساير سوش‌هاي ليشمانيا تروپيكاي احشايي در ايران مي‌باشد. مواد و روش‌ها: ليشمانيا تروپيكاها با ژنITS1  و ITS2 تأييد هويت شدند، سپس سوش‌هاي انگل به موش BALB/c تزريق شدند. تغييرات اندازه و فرم زخم پاي موش‌ها بررسي شد. سپس موش‌ها كشته شدند و اندام‌هاي احشايي آنها بررسي گرديد. در نهايت ژنA2  بين گونه‌ها ارزيابي شد. يافته‌ها: الگوي ژل الكتروفورز ژن A2 در سوش ايجادكننده فرم احشايي با سوش‌هاي ايجادكننده فرم پوستي متفاوت بود. همچنين الگوي ژل الكتروفورز ايجادكننده فرم پوستي با گزارش‌هايي كه تا كنون در مورد ليشمانياهاي پوستي وجود داشت نيز تفاوت نشان داد.  نتيجه‌گيري: گونه‌هاي خاص ليشمانيا تروپيكاي احشايي‌شونده داراي توالي ژنA2  مانند ساير ليشمانياهاي احشايي مي‌باشند. به نظر مي‌رسد ژن A2 در ايجاد توانايي احشايي شدن سوش‌هاي خاص انگل ليشمانيا تروپيكا نقش مهمي داشته باشد.