تأثير مسئوليت‌پذيري اجتماعي بر رتبه‌بندي اعتباري شركت‌ها با توجه به نقش تعديلي نوسان پايين به بالاي بازده سهام

هدف: امروزه شناسايي عوامل مؤثر بر رتبۀاعتباري از نظر مقايسه ريسك اعتباري يك بنگاه اقتصادي با بنگاه‌هاي اقتصادي ديگر و هم ازنظر رقابت‌پذيري بنگاه اقتصادي، اهميت ويژه‌اي دارد. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير مسئوليت‌پذيري اجتماعي بر رتبه‌بندي اعتباري شركت‌ها با توجه به نقش تعديلي نوسان پايين به بالاي بازده سهامبه اجرا درآمده است. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، از نوع تحقيقات كاربردي است. همچنين در اين پژوهش با توجه به نوع داده‌ها و روش‌هاي تجزيه‌وتحليل موجود، از روش داده‌هاي تركيبي استفاده شده است. روش گردآوري داده‌ها، روش اسناد كاوي و مراجعه به بانك‌هاي اطلاعاتي؛ و روش تحليل داده‌ها از نوع استنباطي است. در پژوهش حاضر داده‌هاي مورد نياز از نرم‌افزار ره‌آورد نوين، صورت‌هاي مالي شركت‌ها و سندكاوي و همچنين سايت كدال استخراج شده است.جامعۀ آماري پژوهش حاضر كليه شركت‌هاي پذيرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1389 تا 1398 است. جهت آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از الگوي داده‌هاي تركيبي استفاده شد. يافته‌ها:نتايج آزمون فرضيه‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كهمسئوليت‌پذيري اجتماعي، اثر مثبت و معناداري بر رتبه‌بندي اعتباري شركت دارد. به‌عبارت‌ديگر افزايش سطح اهميت شركت به مقوله مسئوليت‌پذيري اجتماعي موجب افزايش رتبۀ اعتباري شركت نزد اعتباردهندگان مي‌گردد. همچنين نتايج پژوهش نشان داد، نوسان پايين به بالاي بازده سهام بر رابطه بين مسئوليت‌پذيري اجتماعي با رتبه‌بندي اعتباري شركت تأثير منفي و معناداري دارد.بدين ترتيب زماني كه شركت‌ها نوسان پايين به بالاي بازده سهام بالايي داشته باشند، انجام بندهاي مسئوليت‌پذيري اجتماعي تأثير چنداني بر نظر مساعد اعتباردهندگان نخواهد داشت و اعتباردهندگان اقدام به كاهش رتبه اعتباري شركت‌ها مي‌نمايند؛ بنابراين افزايش نوسان پايين به بالاي بازده سهام منجر به كم‌رنگ شدن رابطه مسئوليت‌پذيري اجتماعي با رتبه اعتباري شركت‌ها مي‌گردد.نتيجه‌گيري: سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان علاقه دارند به شركت‌هاي كه ابعاد مختلف مسئوليت‌پذيري اجتماعي را به‌خوبي اجرا مي‌نمايند، اهميت بيشتري مي‌دهند. اين امر منجر مي‌گردد كه اين شركت‌ها نزد سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان اعتبار بالاتري به‌واسطه اجراي بندهاي مسئوليت‌پذيري اجتماعي بيابند. همچنين با افزايش نوسان پايين به بالاي سهام، احتمال بروز ريسك سقوط قيمت سهام نيز افزايش مي‌يابد كه اين امر مي‌تواند باعث بدبيني اعتباردهندگان به شركت نسبت به عدم پرداخت تعهدات مالي‌شان ‌گردد؛ در نتيجه در چنين شرايطي انجام بندهاي مسئوليت‌پذيري اجتماعي تأثير چنداني بر نظر مساعد اعتباردهندگان نخواهد داشت و اعتباردهندگان اقدام به كاهش رتبه اعتباري شركت‌ها مي‌نمايند. سرمايه‌گذاران و اعتباردهندگان با استفاده از نتايج اين پژوهش مي‌توانند دست به انتخاب شركت‌هاي مناسب جهت سرمايه‌گذاري بزنند. همچنين سازمان‌هايي كه اقدام به رتبه‌بندي شركت‌ها مي‌كنند مي‌توانند از نوسان پايين به بالاي بازده سهام و مسئوليت‌پذيري اجتماعي به‌عنوان دو عامل بسيار مهم و تعيين‌كننده در رتبه‌بندي استفاده نمايند.