بررسي اثرات تنش آبي و مقادير مختلف ورمي كمپوست و سولفات پتاسيم بر برخي خصوصيات كمي و كيفي ميوه شليل رقم ’ردگلد‘

به‌منظور بررسي اثرات سطوح مختلف سولفات پتاسيم، ورمي كمپوست و تنش آبي بر خواص كمي و كيفي ميوه شليل رقم ’ردگلد‘ پژوهشي در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي به صورت كرت هاي دوبار خرد شده در 3 تكرار و 18 تيمار، جمعاً بر روي 54 درخت در سال 1395 در شهر ساري اجرا گرديد. فاكتورهاي مورد آزمايش شامل سطوح آبياري در دو سطح 50 و 100 درصد نياز آبي گياه به عنوان عامل اصلي و ورمي كمپوست در سطوح صفر، 5 و 10 كيلوگرم براي هر درخت به عنوان عامل فرعي، سطوح سولفات پتاسيم به ميزان صفر، 200 و 400 گرم براي هر درخت به عنوان عامل فرعي فرعي بود. نتايج نشان داد كه تيمار پتاسيم موثرترين تيمار اعمال شده بر روي گياه بوده و در مقايسه با دو تيمار اعمال شده ديگر بيشترين اثرگذاري را در بهبود عملكرد، وزن ميوه، طول ميوه، مواد جامد محلول ميوه، ميزان كلروفيل برگ و پتاسيم برگ داشته و از نظري آماري اختلاف نتايج آن معني دار شد (P 0.01). تيمار ورمي كمپوست تنها بر ميزان عملكرد ميوه و پتاسيم برگ معني‌دار بود. اثرات تنش آبي تنها تيماري بود كه فقط بر وزن هسته ميوه در سطح 5 درصد معني‌دار بوده و بر روي فاكتورهاي كيفي مورد بررسي اثر معني‌داري نداشته و در تقابل با ساير تيمارها اثرات خود را نشان داد. در مجموع نتايج حاكي از آن بود كه كاربرد ورمي‌كمپوست به همراه سولفات پتاسيم نقش مفيد و موثري در بهبود صفات مورفولوژي و فيزيولوژي شليل رقم ’رد گلد‘ داشته و مصرف تلفيقي ورمي كمپوست و سولفات پتاسيم اثر مثبتي بر روي كميت و كيفيت ميوه شليل داشت.