تحليلي بر امنيت فضاهاي محلات شهري از ديد كاربران، نمونه مطالعه فضاهاي محلات بافت تاريخي شهر بوشهر

اگرچه بيش از نيم قرن از ظهور اولين نظريات در باب امنيت محيطي در جهان مي‌گذرد؛ اما همچنان اهميت توجه به آن در نظام مديريت شهري ايران مغفول مانده است. از همين‌رو، پژوهش حاضر با هدف ارزيابي امنيت محيطي در محلات بافت تاريخي شهر بوشهر، به تحليل متغيرهاي آن پرداخته است. روش پژوهش حاضر توصيفي تحليلي و مبتني بر مطالعات اسنادي و پيمايش ميداني است. در ابتدا متغيرهاي امنيت فضاهاي شهري از ادبيات موضوعي گردآوري شده و سپس به كمك پرسشنامه براي چهار محله در بافت تاريخي شهر بوشهر تكميل شده است. جامعه آماري، دانشجويان دانشكده هنر و معماري دانشگاه خليج فارس بوشهر هستند كه شناخت كافي نسبت به محدوده مورد مطالعه دارند. همچنين حجم نمونه با توجه به مدل تحليلي مورد استفاده، 100 مورد بوده است كه بيش از 3 برابر تعداد متغيرها (سوالات پرسشنامه) است. پس از تكميل پرسشنامه‌ها، داده‌ها در نرم‌افزار SPSS وارد شده و به كمك مدل تحليل عاملي اكتشافي مورد بررسي قرار گرفته‌اند. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد 9 عامل «رفتارهاي اجتماعي»، «مديريت و نگهداري»، «ماندگاري اهالي»، «نظارت رسمي»، «نظارت غيررسمي»، «قلمروگرايي»، «آرامش محيطي»، «مرزبندي نواحي» و «هراس انگيزي محيط» در تبيين امنيت فضاهاي شهري در محلات نقش دارند.