بررسي استرس شغلي و ارتباط آن با اختلالات اسكلتي - عضلاني در بين كاركنان يك صنعت ساختمان سازي در شهر تهران

استرس شغلي از مهم ترين عوامل ايجاد كننده ناراحتي هاي جسمي و رواني در كاركنان صنايع مختلف است. از مهم ترين اين آسيب ها اختلالات اسكلتي عضلاني است كه موجب كاهش انگيزه كاري و تاثير منفي بر كاركنان مي‌گردد. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف بررسي استرس شغلي و ارتباط آن با اختلالات اسكلتي عضلاني در كاركنان يك صنعت ساختمان سازي در شهر تهران صورت گرفت. در اين مطالعه توصيفي – تحليلي 78 نفر بر اساس نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه هاي نورديك و اسيپو جمع آوري شد. براي آناليز از نرم افزار SPSS 20، آزمون هاي تي تست و كاي دو استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه 51/2% از كاركنان استرس طبيعي داشتند و هيچ كدام استرس شديد نداشتند. بيشترين ميزان اختلالات در قسمت تحتاني كمر (46/6%) و كمترين مربوط به ران (13/3%) بود. بين استرس شغلي و اختلالات اسكلتي عضلاني در قسمت هاي تحتاني كمر، زانو و مچ پا رابطه معناداري يافت گرديد(P 0.05) .نتايج بيانگر اين بود كه استرس شغلي از عوامل خطرساز در بروز برخي ناراحتي هاي اسكلتي عضلاني در كاركنان است. اقدامات موثر براي كاهش سطح استرس در بين كاركنان مورد نياز مي‌باشد.