برآورد ارزش غذايي دانه‌هاي گندم و جو با روش توليد گاز آزمايشگاهي با استفاده از دو منبع ميكروارگانيسم شيرابه شكمبه و سوسپانسيون مدفوع گوسفند قزل

هدف از اين مطالعه بررسي امكان جايگزيني سوسپانسيون مدفوع با شيرابه شكمبه در روش توليد گاز آزمايشگاهي براي برآورد ارزش غذايي دانه ­هاي گندم و جو براي نشخواركنندگان است. براي انجام آزمايش توليد گاز آزمايشگاهي با استفاده از شيرابه شكمبه، مايع شكمبه از سه رأس گوسفند كانوله‌ دار و براي انجام آزمايش مشابه با استفاده از سوسپانسيون مدفوع، مدفوع تازه از همان حيوانات دريافت شد. نتايج نشان داد از نظر توليد گاز آزمايشگاهي بين دو روش استفاده از شيرابه شكمبه و سوسپانسيون مدفوع در زمان‌هاي مختلف انكوباسيون در مواد خوراكي آزمايشي، تفاوت معني‌ داري وجود نداشت. هم ­چنين اختلاف معني‌ داري از نظر فراسنجه A (حجم گاز حاصل از بخش قابل تخمير) و ارزش غذايي برآورد شده بين دو روش مورد آزمايش وجود نداشت، ولي ثابت نرخ توليد گاز (c) به­ دست آمده از روش استفاده از مدفوع به­ طور معني ­دار بيش ­تر از روش شيرابه شكمبه بود. با توجه به معادلات رگرسيون به­ دست آمده مي‌ توان با استفاده از سوسپانسيون مدفوع به ­عنوان منبع ميكروارگانيسم مقدار گاز توليدي در روش شيرابه شكمبه را برآورد كرد كه اين معادلات براي دانه گندم Y=-3.8751+1.0052X و براي دانه جو Y=-1.7172+1.0367X مي باشد. هم ­چنين اختلاف معني‌ داري در مقادير انرژي قابل متابوليسم، انرژي خالص شيردهي، قابليت هضم ماده­آلي و اسيدهاي چرب زنجير كوتاه برآورد شده از روي مقدار توليد گاز آزمايشگاهي با استفاده از شيرابه شكمبه و سوسپانسيون مدفوع مشاهده نشد. ­در مجموع به­ نظر مي‌ رسد سوسپانسيون مدفوع جايگزين مناسبي براي شيرابه شكمبه در روش توليد گاز آزمايشگاهي براي ارزشيابي مواد خوراكي براي نشخواركنندگان باشد.

no abstract