عنوان مقاله :
بررسي رژيم غذايي ماهي گيش دم زرد (1833 ,Atule mate (Cuvier در خليج فارس و درياي عمان (استان هرمزگان)
پديد آورندگان :
نجفي نسب، اصغر دانشگاه آزاداسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده علوم و فنون دريايي - گروه بيولوژي دريا، تهران، ايران , كامراني، احسان دانشگاه هرمزگان - دانشكده علوم و فنون دريايي - گروه شيلات، بندرعباس، ايران , كي مرام، فرهاد سازمان تحقيقات و آموزش و ترويج كشاورزي - موسسه تحقيقات علوم شيلاتي كشور، تهران، ايران , فاطمي، محمدرضا دانشگاه آزاداسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده علوم و فنون دريايي - گروه بيولوژي دريا، تهران، ايران , رمضاني فرد، احسان دانشگاه آزاداسلامي واحد علوم وتحقيقات - دانشكده علوم و فنون دريايي - گروه بيولوژي دريا، تهران، ايران
كليدواژه :
رژيم غذايي , خليج‌فارس و درياي عمان , ماهي گيش دم زرد (A. mate) , ترجيح غذايي (FP)
چكيده فارسي :
اين مطالعه به منظور بررسي رژيم غذايي ماهي گيش دم زرد (Atule mate) در آب هاي خليج فارس و درياي عمان (استان هرمزگان) انجام شد. نمونه برداري ها به مدت 12 ماه از آذرماه 1395 تا آبان ماه 1396 صورت پذيرفت و نمونه برداري با تورهاي گوشگير ماهانه و فصلي انجام شد. جهت بررسي رژيم غذايي تعداد 447 قطعه ماهي نمونه گيري شده و شاخص GaSI، شاخص تهي بودن معده (CV)، شاخص ترجيح غذايي (FP) و درصد فراواني اقلام غذايي تخمين زده شد. شاخص GaSI نشان داد اوج تغذيه اين گونه در خردادماه است. ميزان شاخص تهي بودن معده (CV)، براي اين گونه در طول تحقيق 65/32% به دست آمد. با توجه به ماهيان استخواني (موتوماهيان و ساردين ماهيان) موجود در معده اين ماهي، گونه موتومنقوط (Encrasicholina punctifer) به‌عنوان غذاي اصلي براي گيش دم زرد و ماهي جنس ساردينلا (Sardinella sp) را مي توان به عنوان غذاي فرعي و ساير گونه هاي خورده شده كه عبارت بودند از اسكوييد و خرچنگ را مي توان به عنوان غذاي تصادفي عنوان نمود. با توجه به تنوع گونه اي گيش ماهيان و اهميت ارتباط زنجيره هاي غذايي، پيشنهاد مي گردد. محتويات معده گونه هاي خانواده گيش ماهيان مورد بررسي جامع قرار گيرد.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
محيط زيست جانوري
