مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - تحليل ارتباط ميان شاخص‌هاي كارآفريني و سياست‌هاي مرزي در سكونتگاه‌هاي روستايي- مرزي ايران (مطالعه موردي: منطقه اورامانات در استان كرمانشاه)

چكيده فارسي :

در گذر زمان و به واسطه تعاملات اجتماعي و فرهنگي و همچنين تبادلات اقتصادي، پيوند عميقي ميان معيشت و وضعيت اقتصادي و شغلي ساكنان نواحي مرزي غرب ايران و كشور عراق به وجود آمده است. در اين ميان تغيير و تحولات سياسي ميان دو كشور ايران و عراق تأثير قابل توجهي بر معيشت ساكنان مرزهاي غربي كشور برجاي گذاشته كه ساكنان روستاهاي واقع در منطقه اورامانات از اين قاعده مستثني نيستند. با توجه به چندگاني ابعاد معيشت روستاييان ساكن در مرزهاي اين منطقه و اهميت مبحث توسعه اشتغال و كارآفريني در معيشت روستاييان، سوالي كه محققان در پژوهش توصيفي ـ تحليلي حاضر، به دنبال پاسخگويي به آن هستند، عبارت است از: آيا ميان سياستهاي مرزي و شاخص‌هاي كارآفريني در جامعه روستايي ساكن در مرزهاي منطقه اورامانات ارتباطي وجود دارد؟ جامعه آماري پژوهش را كليه سرپرستان خانوار ساكن در منطقه تشكيل ميدهد و با توجه به محدوديت هاي مالي و زماني انجام سرشماري، 120 نفر از سرپرستان خانوار به عنوان نمونه آماري در نظر گرفته شده اند. ابزار اصلي پژوهش جهت گردآوري داده هاي مورد نياز، پرسشنامه محقق ساخته است كه روايي و پايايي آن به ترتيب با كسب نظرات كارشناسان و انجام پيش آزمون تأييد شده است. يافته هاي پژوهش نشان ميدهد كه ميانگين برخورداري روستاييان از شاخص هاي كارآفريني 2/463 است كه پايينتر از حد متوسط قرار دارد. همچنين نتايج نشان ميدهد كه ميزان ضريب همبستگي پيرسون ميان دو متغير سياست هاي مرزي و شاخص هاي كارآفريني 0/494 بوده و در سطح 99 درصد اطمينان، ميان اين دو متغير به لحاظ آماري رابطه مثبت و معناداري وجود دارد؛ بنابراين با بهبود و ارتقاي سطح متغير سياست هاي مرزي، ميتوان شاهد رشد و شكوفايي كارآفريني در محدوده مورد مطالعه بود.