كليدواژه :
آموزش عالي , توسعه دانشجويي , فراتركيب , الگوي چندسطحي , موانع علي , موانع زمينه اي , موانع مداخله اي
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر باهدف ارائه الگوي چندسطحي موانع توسعه دانشجويي، با رويكرد كيفي، استفاده از مرور نظاممند مطالعات پيشين و روش فراتركيب[1] هفت مرحلهاي سندلوسكي و بارسو (2007) انجام شده است. بدين منظور ابتدا با هدف تعيين جهتگيري مطالعه، سؤال پژوهش تعيين و سپس به منظور گردآوري اطلاعات براي پاسخ به سؤال پژوهش، با بررسي مطالعات علمي عرصه دانشجويي، تعداد 65 مقالهي مرتبط شناسايي شد و از اين تعداد، 39 مقاله علمي[2] منطبق با معيارهاي ارزيابي كيفيت[3]، به عنوان نمونهي پژوهش انتخاب و مورد واكاوي قرار گرفت. دستاورد مرور نظاممند و فراتركيب يافتههاي كيفي منابع كليدي منتخب، احصاء تعداد 77 كد مفهومي طبقهبندي شده در چارچوب 14 مؤلفهي كيفيت پايين سبك زندگي دانشجويي؛ ناكارآمدي سبك تفكر و يادگيري؛ ضعف مهارتهاي پژوهشي و ارزشآفريني؛ ضعف جامعهپذيري دانشگاهي؛ ضهعف مهارتهاي اقتصادي ويژگيهاي شخصيتي بازدارنده؛ كارآمدي پايين عملكرد گروههاي آموزشي؛ كارآمدي پايين عملكرد اعضاي هيئت علمي؛ فقدان كيفيت رويكردهاي ارزيابي و پايش عملكرد؛ ضعف و محدوديت حكمراني و راهبري امور؛ چالش جامعهپذيري حرفهاي؛ كميابي و فقدان كفايت منابع علمي–رفاهي؛ نفوذ و گسترش جهتگيريهاي غيرعلمي؛ فقدان و يا حضور محدود گروههاي حامي، به ترتيب ذيل 3 مقوله اصلي موانع علي توسعه دانشجويي؛ موانع زمينهاي توسعه دانشجويي؛ و موانع مداخلهاي توسعه دانشجويي، تأييد شده توسط خبرگان عرصه توسعه دانشجويي با استفاده از شاخص ضريب توافق كاپا در سه سطح فردي، سازماني و فراسازماني است. در نهايت، ضمن بحث و نتيجهگيري و تبيين دستاوردهاي پژوهش با استناد به مباني نظري مرتبط، پيشنهاداتي در راستاي بهبود اقدامات توسعه دانشجويي ارائه گرديد.