تبيين به كارگيري الگوي تئوري محدوديت ها جهت ارزيابي نسبت كفايت سرمايه در بانك ها

Explain the Application of the Theory of Constraint(s) Model to Evaluate the Capital Adequacy Ratio in Banks

تئوري محدوديت ها يكي از فنون تصميم گيري در حسابداري مديريت استراتژيك و از تئوري هاي نوين ارزيابي عملكرد بوده كه با نگرش سيستماتيك به بنگاه و هماهنگ با استراتژي رهبري هزينه ها، به راهبرد رشد مي انديشد. استفاده از مفاهيم تئوري محدوديت ها در صنعت بانكداري موضوعي بديع بوده و از اين رو تبيين نسبت كفايت سرمايه از طريق الگوي حسابداري عملكرد سيستم، مي تواند منجر به تفكر سيستمي در بانك ها گردد. در اين پژوهش متغيرهاي كليدي 17 بانك كشور در بازده زماني 1397- 1387 بر اساس رويكرد متداول (سنتي) و همچنين رويكرد تئوري محدوديت ها محاسبه گرديد. همچنين با استفاده از نرم افزار 11EViews مدل هاي آماري مورد آزمون قرار گرفت. يافته هاي پژوهش دلالت بر آن دارد كه مجموعه ي نظام بانكي مي تواند با بهره گيري از مفاهيم غني تئوري محدوديت ها در فرآيند ارزيابي عملكرد و نيز تصميم گيري هاي عملياتي و استراتژيك خود بهره گرفته و در بهبود نسبت كفايت سرمايه استفاده نمايد. كليدواژه‌ها

Theory of Constraint(s) is one of the decision-making techniques in strategic management accounting and one of the new theories of performance appraisal that thinks about the growth strategy with a systematic approach to the firm and in line with the cost management strategy. The use of Theory of Constraint(s) concepts in the banking industry is a novel topic and therefore explaining the capital adequacy ratio through the accounting model of system performance, can lead to systemic thinking in banks. In this study, the key variables of 17 banks in the period 1397-1387 were calculated based on the common (traditional) approach and also the theory of constraints approach. Statistical models were also tested using 11EViews software. The research findings indicate that the banking system can use the rich concepts of constraint theory in the performance appraisal process as well as its operational and strategic decisions and use it to improve the capital adequacy ratio.