تحليل تاريخي شكل‌گيري و توسعه خدمات توانمندسازي شركت‌هاي دانش بنيان در صندوق نوآوري و شكوفايي

شركت‌هاي فناور و دانش بنيان يكي از محورهاي اصلي توسعه اقتصاد دانش بنيان در كشور هستند و به همين جهت سازوكارهاي توانمندي‌هاي اين شركت‌ها داراي اهميت مي‌باشد. در دو دهه اخير حمايت‌هاي نسبتاً زياد مالي و حقوقي از اين شركت‌ها صورت پذيرفته، اما توانمندسازي مديريتي و سازماني آن‌ها معمولاً مغفول بوده است. بر اين اساس صندوق نوآوري و شكوفايي از سال 1394 تا سال 1400 و در راستاي اجرايي نمودن قانون حمايت از شركت‌ها و مؤسسات دانش بنيان و تجاري سازي نوآوري‌ها و اختراعات اقدام به ارائه خدمات توانمندسازي به شركت‌هاي دانش بنيان نمود. در اين مقاله از طريق روش مطالعه موردي و با بهره گيري از مستندات موجود، آمار و شواهد و انجام 21 مصاحبه نيمه ساختار يافته، به بيان روايت تاريخي شكل‌گيري و توسعه خدمات توانمندسازي، الگوها و محدوديت‌هاي آن از آغاز شكل گيري تاكنون پرداخته است. بر اساس يافته‌هاي تحقيق، سه عامل درك ضرورت وجود چنين خدماتي، وجود ساختارها و نهادهاي مشابه در سطح بين‌المللي و تاكيد مديريت ارشد صندوق بر اهميت و ضرورت ارائه خدمات توانمدسازي بر شكل‌گيري اين خدمات موثر بوده‌اند. همچنين سه كاستي عدم همزماني خدمات توانمندسازي با ساير خدمات مالي صندوق، كمبود شركت توانمند و نيروي متخصص براي ارائه خدمات توانمندسازي و تمركز خدمات در استان‌هاي برخوردار از چالش‌هاي پيش روي اين خدمات در آينده مي‌باشد. يافته‌هاي اين مقاله دلالت‌هاي سياستي براي سياست‌گذاران اقتصاد دانش بنيان در توسعه خدمات توانمند‌سازي شركت‌هاي دانش بنيان ارائه مي‌نمايد.