اثر تنش خشكي بر ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي نهال‌هاي ارغوان (.Cercis siliquastrum L)

ارغوان (Cercis siliquastrum L.) به‌عنوان يكي از گونه‌هاي مهم در ايجاد فضاي سبز و جنگل‌كاري محسوب مي‌شود. باتوجه‌به ارزش بوم‌شناختي و اقتصادي اين گونه، آگاهي از نياز آبي و مقاومت آن در برابر خشكي، ضروري است. پژوهش پيش‌رو با هدف بررسي تأثير تنش خشكي بر ويژگي‌هاي مورفوفيزيولوژيكي و بيوشيميايي نهال ارغوان در قالب طرح كامل تصادفي با چهار سطح تنش خشكي شامل ظرفيت زراعي 100 (شاهد)، 75 (تنش ملايم)، 50 (تنش متوسط) و 25 درصد (تنش شديد) در شرايط گلخانه‌اي در دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه لرستان انجام شد. براساس نتايج به‌دست‌آمده، تنش خشكي شديد به‌طور معني‌داري سبب كاهش در ويژگي‌هاي ارتفاع نهال، سطح برگ و محتواي نسبي آب برگ به‌ترتيب به‌مقدار 63.3، 77.7 و 62.6 درصد و افزايش در طول ريشه، نشت الكتروليت و غلظت مالون‌دي‌آلدئيد به‌ترتيب به‌مقدار 42.1، 63.6 و 334.5 درصد در مقايسه با گياهان شاهد شد. با تشديد تنش خشكي تا 25 درصد ظرفيت زراعي، فعاليت آنزيم‌هاي كاتالاز، پراكسيداز و آسكوربات‌پراكسيداز به‌ترتيب 862، 553.9 و 349.6 درصد افزايش يافت. اين سطح از تنش سبب كاهش 55 درصدي در زنده‌ماني نهال‌ها شد. باتوجه‌به ارزيابي ويژگي‌هاي مورد بررسي مي‌توان گفت كه ارغوان، تنش خشكي تا 75 درصد ظرفيت زراعي را بدون آسيب تحمل مي‌‌كند، اما كاهش آب تا حدآستانه 25 درصد ظرفيت زراعي سبب اختلال شديد در رشد و عملكرد آن مي‌‌شود.