اثر سه هفته بازي در زمين هاي كوچك همراه با محدوديت جريان خون بر شاخصهاي عصبي و عملكردي بازيكنان فوتسال

هدف: فوتسال به عنوان يكي از ورزش هاي حرفه اي، از حساسيت خاصي برخوردار است و بدنسازي نوين اينورزش اهميت دارد. هدف اين مطالعه بررسي شاخص هاي عصبي ) IEMG و RMS ( و عملكردي، پس از 3 هفتهبازي در زمين هاي كوچك ) SSG ( همراه با محدوديت جريان خون ) BFR ( مداوم و متناوب است.روشها: 18 فوتساليست )ميانگين سن 14 / 1 ± 67 / 22 سال( در سه گروه بدون 6( BFR نفر(، 6( BFR نفر( و BFRمتناوب ) 6 نفر( قرار گرفتند. تمام شركتكنندگان در پژوهش سه هفته اي به بازي در زمين هاي كوچك همراه بامحدوديت جريان خون پرداختند. از دستگاه الكتروميوگرافي و دستگاه ايزوكينتيك به منظور جمع آوري داده هاي مربوط به فعاليت الكتريكي و متغيرهاي ايزوكينتيكي استفاده شد.نتايج: در حركت لانگز فعاليت الكتريكي عضات راست راني و دوسر راني فقط در گروه هاي داراي محدوديتجريان خون ) BFR و BFR متناوب( افزايش معنادار بينگروهي نشان داد ) 05 / P 0 (. متغير شوت افزايش معناداربينگروهي و درونگروهي نداشت ) 05 / p 0 (. پرش سارجنت نيز افزايش معنادار بينگروهي نداشت ) 05 / .) p 0قدرت نيز در حركت ا كستنشن و فلكشن فقط در گروههاي داراي محدوديت خون افزايش معنادار بين گروهي نشان داد ) 05 / P≥0 (. متغير كار برحسب وزن افزايش معنادار بين گروهي و درون گروهي نداشت ) 05 / p 0 (. مقدار خستگي و ميانگين اوج گشتاور، نتايج مشابهي داشتند، به نوعي كه فقط در آزمون تي همبسته گروه هاي داراي محدوديت جريان خون افزايش معنادار داشتند ) 05 / .)P 0نتيجه گيري: ا گرچه نتايج پژوهش حاضر، افزايش شاخص هاي مرتبط با فعالسازي عصبي و عملكردي را درفوتساليست هايي كه جريان خون محدودي در پروتكل تمرين داشتند، نشان داد، براي توصيۀ آن به مربيان وفوتساليستها به پژوهش بيشتري در زمينۀ BFR + SSG نياز است.