نقش استرس ناباروري و احساس شكست در پيش بيني كيفيت رابطه زناشويي زنان نابارور

زمينه و هدف: ناباروري يكي از تجربه‌هاي تلخ زندگي است كه مشكلات روان‌شناختي متعددي را براي فرد و خانواده‌اش به وجود مي‌آورد. هدف اين پژوهش بررسي نقش استرس ناباروري و احساس شكست در پيش‌بيني كيفيت رابطه زناشويي زنان نابارور بود. روش بررسي: پژوهش حاضر، پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. نمونه‌اي شامل ۱2۰ نفر از زنان نابارور به روش نمونه‌گيري دسترس، از ميان زنان مراجعه‌كننده به مركز ناباروري شهر بيرجند در سال 1399 انتخاب شدند. ابزار‌هاي پژوهش شامل مقياس استرس ناباروري نيوتن و همكاران، احساس شكست گيلبرت و آلن و كيفيت رابطه زناشويي راست و همكاران بود. جهت تحليل داده‌ها از ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS نسخه ۲۲ در سطح معني‌داري 0.05 استفاده‌شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه بين استرس ناباروري (0.722=r) و احساس شكست (0.651=r) با كيفيت رابطه زناشويي ارتباط مستقيم وجود داشت (0.01 p). همچنين مقدار ضريب رگرسيوني استانداردشده (Beta) براي مؤلفه هاي استرس ناباروري شامل بعد اجتماعي (0.014=p،0.135= beta;)، جنسي، (0.035=p، 0.88= beta;)، ارتباطي (0.166=p، 0.260= beta;)، عدم پذيرش سبك زندگي (0.001 p، 0.235= beta;)، نياز به والد شدن (0.001 p، 0.219= beta;) و مؤلفه احساس شكست شامل احساس ركود (0.001 p،0.240= beta;)، احساس بازندگي (0.001 p، 0.225= beta;) و احساس رضايتمندي (0.001 p، 0.261= beta;) بود. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج پژوهش مي‌توان گفت كه با افزايش استرس ناباروري و احساس شكست، كيفيت رابطه زناشويي زنان نابارور كاهش مي يابد؛ بنابراين استرس ناباروري و احساس شكست در كيفيت رابطه زناشويي زنان نابارور، نقش تعيين كننده اي دارند.