نقش لذّت زبان خارجي و بي‌‌‌انگيزشي يادگيري در رابطۀ بين حس تعلق با عملكرد درسي زبان

با توجّه به فقر پژوهشي در تحقيقات طولي آموزش زبان انگليسي در زمينۀ تركيب روان‌شناسي مثبت و منفي، مطالعۀ كنوني با هدف بررسي خط سير و نقش ميانجي‌گري لذّت زبان خارجي و بي‌انگيزشي يادگيري در رابطۀ بين حس تعلق با عملكرد درسي زبان انگليسي اجرا گرديد. نمونۀ اين پژوهش به تعداد 557 دانشجو ترم اوّل دانشگاهي از رشته‌هاي غير زبان انگليسي به‌وسيلۀ نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شد. با تكيه بر روش تحقيق پيمايشي طولي، داده‌ها در سه دورۀ زماني مختلف در طول يك ترم تحصيلي جمع‌آوري شدند. تحليل داده‌ها با استفاده از روش آماري «منحني رشد پنهان» نشان داد كه كاهش معني‌داري در لذّت زبان خارجي و افزايش معني‌داري در بي‌انگيزشي يادگيري در طول ترم تحصيلي در درس زبان پيش‌دانشگاهي بين شركت‌كنندگان اين تحقيق وجود داشت. درحالي‌كه همبستگي حس تعلق با ميزان اوّليۀ بي‌انگيزشي يادگيري زبان منفي بود، حس تعلق با ميزان اوّليۀ لذّت زبان خارجي همبستگي مثبت داشت. تأثير غير‌مستقيم حس تعلق در محيط كلاس بر عملكرد درسي زبان با ميانجي‌گري لذّت زبان خارجي و بي‌انگيزشي يادگيري معني‌دار گزارش شد؛ اين در حالي بود كه بدون متغير‌هاي ميانجي تأثير مستقيم حس تعلق در محيط كلاس بر عملكرد درسي زبان معني‌دار نبود. يافته‌هاي اين پژوهش داراي كاربردهاي آموزشي مهمي است كه مورد بحث قرار گرفته است.