تاريخ گذاري روايات إختفاء سرّ و نقش غلات در آن

يكي از مهم‌ترين مباني انديشه‌هاي غاليانه، مسأله باطن‌گرايي و كتمان سرّ است، غاليان با استفاده از شيوه‌هاي مختلف: درج در متون، جعل حديث، تدليس سندي و متني، با انگيزه‌هاي سياسي و فرهنگي تلاش در اشاعه اين انديشه‌ها در تراث حديثي شيعه داشته‌اند. يكي از بسترهايي كه ايشان براي نشر اين انديشه‌ها مناسب يافته‌اند، روايات تقيه بوده است. در اين پژوهش، روايات «نهي از اذاعه سرّ»، با استفاده از روش تاريخ‌گذاري سندي و متني، نقد مي‌شود. اين پژوهش نشان مي‌دهد، كلمه «سرّ» در اين روايات جايگزين كلمه «أمر» شده و مدخلي براي ورود انديشه‌هاي غاليانه به انديشه شيعه قرار گرفته است. وجود حلقه مشترك در اسناد اين روايات، مبين زمان تحريف در متن اين روايات است.