مباني ‌‌فقه ‌الحديثي في ظلال ‌‌الصحيفه السجاديه در سنجه الگوي هرمنوتيك عيني‌گراي بتي و هرش

هرمنوتيك به عنوان جولانگاهي براي فهم و شرح متون‌‌، هستي ‌‌و معرفت داراي دو گرايش نسبي‌‌گرا و عيني‌‌گرا است‌‌. هرمنوتيك‌دانان عيني‌گرا، برخلاف نسبي‌گرايان، به امكان ارائه تفسير عيني و دسترسي به مراد پديدآورنده‌ي اثر معتقدند، گرچه تفسير ارائه شده با اراده صاحب اثر زاويه‌دار باشد. آنان اصول‌‌، روش‌ها و ضوابطي را براي تفسير متون وضع كرده‌اند تا بتوانند ميزان درستي و انحراف تفاسير و شروح متون را در بوته‌ي سنجش قرار دهند. «في ‌ظلال ‌الصحيفه ‌السجاديه» از آثار نويسنده معاصر، ‌‌محمدجواد مغنيه‌‌، در شرح ‌‌صحيفه ‌سجاديه‌‌ ‌است كه با رويكردهاي خاص مؤلف به نگارش درآمده ‌است‌‌. اين پژوهش با روش توصيفي – تحليلي و با ‌استفاده از منابع كتابخانه‌اي تلاش كرده ‌است تا روش و اصول فقه‌الحديثي مغنيه در اين كتاب را با اصول و ضوابط ارائه شده از سوي بتي و هرش، دو صاحب‌نظر در حوزه هرمنوتيك عيني‌گرا واكاوي نمايد‌‌. يافته‌هاي اين مقاله نشان‌گر آن هست كه مغنيه در شرح مزجي و گزينشي خود با رويكردي لغوي‌‌، فلسفي و اجتماعي اطلاعات درخوري در زمينه روشن‌سازي رابطه قرآن و ادعيه صحيفه و رابطه ادعيه صحيفه با مشكلات كنوني جوامع بشري ارائه نموده و در جهت تقريب مذاهب كوشيده ‌است‌‌. او اصول سازگاري معنا‌‌، فعليت فهم و هماهنگ‌سازي بتي را به خوبي اجرا كرده‌ ‌است اما در رعايت اصل‌ ‌استقلال، كاستي‌هايي ديده مي‌شود‌‌. همچنين شرح او در سنجش با ضوابط مشروعيت‌‌، مطابقت‌‌، تناسب از جهت جنس و سازگاري هرش به موفقيت درخوري دست يافته‌ ‌است‌‌.