تحليل تأثير ساختار طايفه‌اي بر كنش انتخاباتي در جمهوري اسلامي ايران

ناهمگوني فرهنگي ويژگي لاينفك سرزمين ايران به لحاظ تاريخي است و به تناسب ساختار جغرافيايي، اقوام باورهاي فرهنگي مختص خود را دارند و همين نظام باوري، نقش مهم و تعيين‌كننده در كنش‌هاي اجتماعي (انتخاباتي يا غيرانتخاباتي) دارد. بر اين اساس، پژوهش فعلي قصد دارد تأثير ساختار طايفه‌اي بركنش انتخاباتي شهروندان را بررسي نمايد. روش پژوهش حاضر، فراتحليل كمي با كاربرد نرم‌افزار cma2 در بازه زماني 13801398 است. جامعه آماري پژوهش را 35 مورد از پژوهش مرتبط با موضوع تحقيق و نمايه شده در پايگاه‌هاي اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي، نورمگز، مجلات و نشريات، تشكيل مي‌دهد كه به صورت تعمدي و غيرتصادفي 23 سند به عنوان نمونه نهايي با ملاحظه اعتبار روشي، نظري و تجربي انتخاب شدند. نتايج نشان مي‌دهد كه وابستگي ايلي ـ طايفه‌اي (0.451) در سطح بالا، مصرف رسانه‌هاي جمعي (0.235)، سرمايه اجتماعي (0.314)، آگاهي سياسي ـ اجتماعي (0.263)، نخبگان جامعه (0.342)، هويت قومي ـ محلي (0.215) در سطحي متوسط و سطح تحصيلات (0.199)، كنش عاطفي (0.123)، احساس محروميت نسبي (0.184) بركنش انتخاباتي تأثير معنادار داشته و در نهايت، اندازه اثر كلي پژوهش برابر با 34 درصد بوده است.