مؤلفه‌هاي برابري سياسي در تحقق عدالت از منظر تساوي‌گرايان

پژوهش حاضر به دنبال پاسخ‌گويي به اين سؤال است كه از ديدگاه تساوي‌گرايان براي رسيدن به يك وضعيت عادلانه در جامعه، چه نسبتي بين برابري سياسي و عدالت برقرار است؟ بعد از تبيين مؤلفه‌هاي برابري ‌سياسي بر اساس نظريه «جيمز كلمن» و طراحي الگوي تحليل مبتني بر آراء «آدام سويفت» و «جان كيكس»، به بررسي نقش مؤلفه‌هاي برابري سياسي در تحقق عدالت با روش توصيفي ـ تحليلي و راهبرد «پس‌كاوي» پرداخته شد. مؤلفه‌هاي برابري سياسي كه شامل برابري مشاركت، برابري توزيعي، برابري قانوني و برابري فرصت است، در سه سطح از روابط بين برابري سياسي و عدالت دسته‌بندي مي‌شود: سطح كمينه، متعارف و بنيادستيز. يافته‌هاي پژوهشي اين مقاله مدلي را نشان مي‌دهد كه در آن رابطه مستقيمي بين مؤلفه‌هاي «برابري مشاركت» و «برابري قانوني» در «وضعيت عدم تعارض برابري سياسي با ساير ارزش‌ها» جهت تحقق عدالت وجود دارد. در خصوص مؤلفه «برابري توزيعي» نيز تنها بر اساس مشخص ‌شدن اصول توزيع و ميزان منابع در «تئوري عدالت توزيعي» موردپذيرش، مي‌توان وضعيت و رابطه اين مؤلفه را با عدالت تعيين كرد. و نهايتاً در وضعيت «تعارض برابري با ساير ارزش‌هاي اساسي» صرفاً زماني مي‌توان مؤلفه «برابري فرصت» را عاملي براي تحقق عدالت دانست كه سطح برابري ايجاد شده در «شرايط»، مانع از حقوق فردي افراد و كارايي كلي جامعه نگردد.