تحليل و خوانش آثار هنري بر اساس نظريه ادراك زيبايي ابن هيثم (مطالعه موردي: تابلوي شب پرستاره ونسان ونگوگ)

از آنجا كه نظريه ادراك زيبايي ابن هيثم، كيفيات و ساختار بصري لازم در اثر هنري را مورد توجه قرار مي دهد، ضروري است جنبه هاي بالقوه ي نظرياتش در حوزه زيبايي شناسي و ساختار بصري، مورد پژوهش قرار گرفته و به فعل در آيد. پژوهش حاضر به روش توصيفي _ تحليلي به بررسي فرايند ادراك زيبايي مي پردازد كه از درك معاني جزئيه در قوه مميزه شكل مي گيرد. بدين ترتيب، سه قوه ادراكي كه ابن هيثم از آنها به عنوان مراحل ادراك معاني جزئيه ياد مي كند، مورد كنكاش علمي قرار گرفت. هدف اين پژوهش، تبيين الگوهاي ساختاري نهفته در نظريه ادراك زيبايي ابن هيثم و بررسي آثار هنري توسط الگوهاي تبيين شده، مي باشد. يافته هاي پژوهش حاكي از آن است، ادراك بالمعرفه با توجه به اطلاعات پيشيني، امكان دسته بندي اطلاعات به گونه و فرد را دارد؛ بنابراين از همنشيني برخي معاني جزئيه كه ساختاري كيفي_بصري ايجاد مي كنند، كليت مشابهِ يك گروه از معاني جزئيه را شكل بخشيده، و در يك گونه شناخته مي شوند؛ در نتيجه مي توان از آن گونه به مثابه الگويي براي تحليل ساختار بصري آثار هنري استفاده كرد. در پايان، با استفاده از الگوهاي تبيين شده، يك اثر از ونگوگ مورد تحليل و خوانش قرار گرفته است.