ضرورت و راهكارهاي حمايت از ميراث فرهنگي معنوي در مخاصمات مسلحانه

فاقد عنوان و چكيده لاتين

در جنگ، افراد نه تنها از لحاظ جسمي، بلكه برحسب هويت فرهنگي آسيب پذير هستند، و امحاء ميراث فرهنگي اغلب موضوع اصلي مي شود. اين امر به خصوص در مخاصمات مسلحانه با ويژگي قومي، فرهنگي يا مذهبي نمود پيدا مي كند. امروزه ميراث فرهنگي ديگر بر پايه جنبه مادي خويش تعريف نمي شود . در برخي مناطق، ميراث فرهنگي بيشتر از بناهاي تاريخي تشكيل شده است و آن ميراث« ملموس» است، كه عمدتا توسط حقوق مخاصمات مسلحانه حمايت مي شود. در جايي ديگر، كه سازه ها ناپايدار هستند، ميراث فرهنگي بيشتر از طريق سنت هاي كلامي، آيين-هاي مذهبي ، موسيقي و ديگر اشكال بيان ابراز مي شود. چنين ميراثي بيشتر «ناملموس» است. در مخاصمه مسلحانه جنبه ناملموس ميراث فرهنگي نيز در معرض نابودي قرار مي گيرد و به نظر مي رسد كه حقوق مخاصمات مسلحانه نمي تواند به طور موثري از اين ميراث حمايت كند. هدف اين مقاله اين است كه نشان دهد ميراث فرهنگي هم ملموس و هم معنوي است، و حقوقي كه از چنين ميراثي حمايت مي كند، محدود به حقوق مخاصمات مسلحانه نيست. اين ميراث از حمايت ساير اسناد كاربردي، مانند معاهدات حقوق بشري و كنوانسيون هاي ميراث فرهنگي يونسكو نيز بهره مند مي شود .