نقش تعديل‌كننده و واسطه‌اي توانمندي ايگو در رابطه بين روابط موضوعي و حالات هويت در دانشجويان

The mediating and moderating role of ego strength in the relationship between object relations and identity status

مقدمه: با توجه به نقش تجارب اوليه افراد با والدين در شكل‌گيري هويت در بزرگسالي، هدف اين پژوهش بررسي نقش روابط موضوعي در شكل‌گيري حالات هويت و همچنين تعيين نقش واسطه‌اي و تعديل‌كننده توانمندي ايگو در اين رابطه بود. روش: بر مبناي يك طرح همبستگي 200 دانشجو در دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه آزاد اسلامي، واحد تهران جنوب در سال تحصيلي 97 - 98 با روش نمونه‌برداري در دسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه روابط موضوعي و واقعيت‌آزمايي بل، مقياس تجديد نظر شده اندازه عيني بسط يافته پايگاه‌هاي هويت من وپرسشنامه رواني - اجتماعي توانمندي ايگو پاسخ دادند. نتايج:تحليل داده‌ها به روش رگرسيون ساده نشان داد كه روابط موضوعي و توانمندي ايگو مي‌توانند حالات هويت را به صورت معنادار پيش‌بيني كنند. همچنين، نتايج رگرسيون سلسله مراتبي نشان داد كه توانمندي ايگو مي‌تواند واسطه رابطه بين روابط موضوعي و هويت پيشرفته باشد. علاوه بر اين، توانمندي ايگو مي‌تواند ارتباط بين رابطه موضوعي خودميان‌بيني و هويت به تعويق افتاده را تعديل كند. بحث و نتيجه‌گيري: اين يافته‌ها بيانگر اهميت توجه به ساختار ايگو در بررسي چالش‌هاي مربوط به هويت مي‌باشد. مي‌توان از يافته‌هاي اين پژوهش در غني‌سازي مدل‌هاي واسطه‌اي و شناخت نقش روابط فرد در كودكي در شكل‌گيري هويت در بزرگسالي استفاده كرد.

Introduction: Considering the role of early experiences of individuals with parents in the formation of identity in adulthood, the aim of this study was to investigate the role of object relations in the formation of identity states and also to determine the mediating and moderating role of ego strength in this regard. Method: Based on a correlation plan, 200 students in the Faculty of Psychology and Educational Sciences of Islamic Azad University, South Tehran Branch in the academic year of 1997-98 were selected by accessible sampling method. They responded to the Bell Object Relation Inventory, the Revised Extended Objective Measure of Ego Identity Status and the Psychosocial Inventory of Ego Strength. Results: Data analyses using regression method showed that object relations and ego strength can significantly predict identity status. Furthermore, results of hierarchical regression analyses supported the mediating role of ego strength in the relationship between object relations and advanced identity. In addition, the moderating role of ego strength in the relationship between ego centricity of object relations and postponed identity was confirmed. Discussion and conclusion: These findings indicate the importance of paying attention to the structure of the ego in examining identity challenges. They can also be used for enrichment of mediating models and better understanding of the role of childhood relationships in development of identity in adulthood.