ارزيابي خطر فلزات سنگين سرب، مس و كادميوم در بافت عضله و پوست بزماهي زرد جامه (Upeneus sulphureus) بندر ماهشهر

سميت بالاي فلزات سنگين در محيط زيست، خاصيت انباشتگي در بافت هاي آبزيان و انتقال به ساير مصرف­ كنندگان لزوم پايش مكاني و زماني آن­ ها را ايجاب مي ­كند. مطالعه حاضر در زمستان سال 1396 با هدف ارزيابي خطر فلزات سنگين سرب، مس و كادميوم در بافت عضله و پوست بزماهي زرد جامه (Upeneus sulphureus) بندر ماهشهر انجام شد. مطالعه بر روي 30 نمونه بزماهي زرد جامه صيد شده در فصل زمستان (اسفند ماه) از بندر ماهشهر صورت گرفت. نمونه­ ها پس از آماده ­سازي توسط دستگاه جذب اتمي مدل 220 Varian spectra تعيين غلظت شدند. تجزيه و تحليل داده­ ها توسط نرم ­افزار 22 SPSS، نمودار 2013 Excel، آزمون ­هاي توكي و كولموگراف–اسميرنوف انجام شد. ميانگين غلظت­ هاي به ­دست آمده براي سرب، مس و كادميوم در پوست به ­ترتيب 0/015±0/017، 0/042±0/510 و 0/037±0/045 و در عضله به ­ترتيب 0/004±0/008، 0/025±0/281 و 0/014±0/016 ميلي­ گرم بر كيلوگرم بود. در هر دو بافت مورد مطالعه، غلظت هر سه فلز از استانداردهاي WHO، FAO، NHMRC و UKMAFF كم ­تر بود. از آن­ جا كه شاخص ريسك HQ براي هر سه فلز كم ­تر از 1 به ­دست آمد. بنابراين بز ماهي زرد جامه از نظر ريسك ­پذيري خطري ندارد ولي به ­دليل وجود مقادير مشخص از فلزات بايد پاره ­اي از ملاحظات لحاظ گردد.

no abstract