نقش اضطراب پنهان ، اضطراب آشكار و مهارت هاي ذهن آگاهي در اهمال كاري تحصيلي دختران نوجوان

The role of latent anxiety, manifest anxiety and mindfulness skills in academic procrastination among adolescent girls

مداخلات روان‌شناختي به منظور مقابله با افت عملكرد تحصيلي دانش‌آموزان ضروري است. اين پژوهش بر دو سازه‌ي اضطراب و ذهن‌آگاهي كه به ترتيب ممكن است نقش تخريبي و محافظتي در اهداف يادگيري داشته باشند، تمركز نموده است. هدف مطالعه تعيين نقش اضطراب پنهان، اضطراب آشكار و مهارت­هاي ذهن­ آگاهي در تبيين اهمال كاري تحصيلي دختران نوجوان بود. روش پژوهش حاضر توصيفي و از نوع همبستگي بود. تعداد 350 نفر از دانش‌آموزان دختر مدارس دوره متوسطه شهرستان رشت به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي دومرحله­اي از بين رشته­ هاي تحصيلي مختلف انتخاب و توسط پرسشنامه‌ اهمال‌كاري تحصيلي (سولومون و راثبلوم)، پرسشنامه پنج وجهي ذهن‌آگاهي (FFMQ) و مقياس اضطراب كتل مورد ارزيابي قرار گرفتند. به­ منظور تحليل داده‌ها، از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به روش ورود همزمان استفاده شد. يافته ­ها حاكي از آن است كه اضطراب پنهان (05/0P<، 13/or=) و عمل توام با هوشياري (01/0P<، 27/0-r=) با اهمال­ كاري رابطه معني‌دار دارند. بين اضطراب آشكار و ساير مولفه ­هاي ذهن­ آگاهي با اهمال ­كاري رابطه معناداري وجود نداشت. همچنين، تحليل رگرسيون نشان داد تنها متغير عمل توأم با هوشياري (0001/0P<، 25/0β=-) به صورت منفي نمرات اهمال‌كاري تحصيلي را پيش‌بيني مي­كند. يافته‌هاي پژوهش حاضر بر اهميت حذف عامل اضطراب پنهان به عنوان يك عامل زمينه­ ساز و تداوم­ بخشِ چرخه اهمال­ كاري و لزوم به­ كارگيري تمرينات ذهن­ آگاهي متمركز بر هوشياري به عنوان يك مهارت انطباقي با هدف ارتقاي كارآمدي تحصيلي صحه مي‌گذارد.

Psychological interventions are necessary for countering academic underachievement in students. This study focused on the two constructs of anxiety and mindfulness that may have a destructive and protective role in learning objectives, respectively. The purpose of this research was to determine the role of latent anxiety, manifest anxiety, and mindfulness skills in explaining academic procrastination in adolescent girls. A descriptive-correlational research design was used for the present study. 350 female students from the secondary schools of Rasht city in Guilan Province, Iran were selected. Two-stage cluster sampling was utilized to select students from various academic fields. Next, the samples were evaluated employing the Procrastination Assessment Scale for Students (Solomon and Rothblum), Five Facet Mindfulness Questionnaire (FFMQ), and Cattell's Anxiety Scale Questionnaire. For data analysis, the Pearson correlation coefficient and multiple regression analysis with the enter method were employed. Findings indicate that there is a significant relationship between latent anxiety (r=0.13, p<0.05) and the subscale of action with alertness (r=-0.27, p<0.01) with procrastination. There was no significant relationship between manifest anxiety and other components of mindfulness with procrastination. Also, regression analysis showed that only the variable of action with alertness (β=- 0.25, P<0.0001) negatively predicts academic procrastination scores. Findings confirm the importance of removing the factor of latent anxiety as a fundamental and maintaining factor for the cycle of procrastination. Results also confirm that it is necessary to utilize mindfulness exercises with a focus on awareness as an adaptive skill for the improvement of academic efficacy.