شناسايي عوامل روانشناختي مؤثر بر ركود اعضاي هيئت علمي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل

هدف پژوهش حاضر، شناسايي عوامل روان شناختي موثر بر ركود اعضاي هيت علمي در دانشگاه علوم پزشكي اردبيل بوده است. روش تحقيق با توجه به فرآيند انجام تحقيق كه شناسايي شاخص‌ها و رتبه‌بندي و اعتبارسنجي مدل بود، طرح تحقيق آميخته محسوب مي شود. جامعه آماري در بخش كيفي شامل خبرگان دانشگاهي و اعضاي هيات علمي و صاحب نظران حوزه آموزش عالي و سياست ­گذاران به عنوان خبرگان آشنا مي ­باشند كه از طريق روش نمونه­ گيري هدفمند 10 نفر انتخاب شدند و در بخش كمي تمام اعضاي هيات علمي دانشگاه علوم پزشكي اردبيل به تعداد 226 نفر مي باشند به روش تمام شماري انتخاب گرديدند. ابزار جمع­ آوري اطلاعات مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته بوده است كه نتايج تحليل مصاحبه ها با گرندد تئوري نشان داد كه عوامل روان شناختي موثر بر ركود اعضاي هيات علمي در دانشگاه علوم پزشكي اردبيل عبارتند از احساس عدم موفقيت، روابط اجتماعي نامطلوب، لذت نبردن از كار، استرس شغلي. نتايج آزمون نشان داد كه بالاترين ميانگين رتبه (2/86) به عامل احساس عدم موفقيت و كمترين ميانگين رتبه (1/52) به استرس شغلي مربوط به ركود اعضاي هيات علمي در دانشگاه علوم پزشكي اردبيل اختصاص يافته است. باتوجه به نتايج تحقيق آگاهي اعضاي هيئت علمي از فلات شغلي و راه ­هاي برون­رفت از آن ضروري به نظر مي رسد.