ارائه الگوي بالندگي اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي

هدف پژوهشحاضر ارائه الگوي بالندگي اعضاي هيئت‌علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي است. روش مورداستفاده ازنظر هدف كاربردي، ازنظر داده‌ها كيفي و ازنظر ماهيت و نوع مطالعه، داده بنياد خودظهور است. جامعه آماري شامل گروهاول15 نفرازخبرگانآموزش عالي كه به روش گلوله برفي هدفمند وگروه دوم كليه اساتيد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزيبودند كه 280 نفر بااستفادهازجدول مورگان به‌عنواننمونهانتخابشدند. ابزار سنجش پژوهش را يك فرم مصاحبه نيمه ساختاريافته تشكيل مي‌دهد كه با كمك كدگذاري باز، محوري و انتخابي تنظيم شد. اعتبار و روايي ابزار سنجش نيز با اجماع سه سويه (اجماع داده‌ها، اجماع پژوهشگران و اجماع تئوري‌ها و روش‌شناسي) به‌دست‌آمد. تجزيه‌ و تحليل نتايج نشان داد كه مؤلفه‌هاي شناسايي‌شده در سه بعد (توانايي‌هاي علمي، توانايي‌هاي شخصي و توانايي‌هاي معنوي/اجتماعي) و هفت مؤلفه (بالندگي‌هاي آموزشي، بالندگي‌هاي پژوهشي، بالندگي‌هاي تخصصي، بالندگي‌هاي فردي، بالندگي‌هاي سازماني، بالندگي‌هاي معنوي و بالندگي‌هاي اجتماعي) با 138 شاخص بر بالندگي اعضاي هيئت‌علمي تأثير دارند و شاخص‌ها نيز مناسب بودن الگوي ارائه‌شده را تائيد نمودند؛ بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي جهت بالندگي اعضاي علمي بايد ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌هاي ارائه‌شده در مدل پژوهش را مدنظر قرار دهد.