ارائه مدلي براي ارتقاي سرمايه فكري اعضاء هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي شهر تهران

هدف اصلي مقاله، ارائه مدلي براي ارتقاء سرمايه فكري اعضاء هيات علمي دانشگاه آزاد اسلامي است. تحقيق حاضر رويكرد آميخته است. در فاز طراحي الگوي اوليه از رويكرد كيفي و در فاز تبيين مدل از رويكرد كمّي بهره برده شد. همچنين، اين تحقيق يك مطالعه استقرايي و به شيوه اكتشافي– كاربردي بود. جامعه آماريبخش كيفي شامل خبرگان دانشگاهي مطلع موضوع پژوهش كه از طريق نمونه‌گيري گلوله برفي تعداد 20 نفر انتخاب شدند. جامعه آماريبخش كمي شامل كليه اعضاي هيات علمي رسمي و پيماني دانشگاه هاي شهر تهران در سال 1398 بودند كه تعداد آنها 4065 نفر اعلام شدند كه بر اساس جدول تعيين حجم نمونه مورگان برابر با 354 نفر نمونه محاسبه گرديد. روايي ابزار تحقيق در بخش كيفي بهتبعيتازمدل فلينتو همكاران(2002) به تاييد رسيد. در بخش كمي و پرسشنامه نهايي روايي ابزار بصورت محتوايي و با همكاري اساتيد محترم راهنما و مشاور و 5 نفر از خبرگان دانشگاهي به تاييد رسيده و پايايي آن نيز با روش محاسبه آلفاي كرونباخ 0.975 محاسبه گرديد. نتايج حاصل از اجراي پژوهش در بخش كيفي نشان داد كه ابعاد سرمايه انساني با فراواني 90 بار در جايگاه نخست، سرمايه فرآيندي با 80 بار تكرار در جايگاه دوم، عوامل فردي با 69 بار تكرار در جايگاه سوم، عوامل سازماني با فراواني61 بار در جايگاه چهارم، عوامل محيطي با 59 بار تكرار در جايگاه پنجم، سرمايه مشتري با 43 بار تكرار در جايگاه ششم، سرمايه ساختاري با 36 بار در جايگاه هفتم و در نهايت سرمايه زيرساختي با 33 بار تكرار در جايگاه نهايي و هشتم قرار داشت. در بخش كمي ضرايب مسيرهاي مولفه هاي مختلف سرمايه فكري اساتيد داراي تفاوت بوده به گونه اي كه بالاترين ضريب مسير مربوط به سرمايه فرآيندي با ضريب مسير 0.89 بوده است.