تفاوت واريانت‌هاي نوكلئوتيدي اختصاصي بين ژن‌هاي آميلوژنين X وY : ابزاري مناسب براي تأييد جنسيت دام هاي اهلي

در سيستم پرورش، اغلب يك جنس ارزش بيش ­تري از جنس ديگر دارد. هدف از پژوهش حاضر، استفاده از تفاوت واريانت ‌هاي نوكلئوتيدي اختصاصي بين ژن‌ هاي آميلوژنين X و Y، براي تعيين جنسيت در علف ­خوران وحشي و اهلي (گوسفند، بز، گاو و گوزن) بود. بدين ­منظور، از تعداد كل 59 حيوان مورد مطالعه نمونه خون و سرگين تهيه شد و سپس استخراج DNA ژنومي توسط كيت تجارتي و براساس دستورالعمل الحاقي آن صورت پذيرفت. آغازگرهاي مورد مطالعه، براساس مناطق محافظت شده در توالي ژن آميلوژنين در بانك ژن و مطابق مرور منابع انجام شده انتخاب و سنتز گرديد. متعاقباً، واكنش زنجيره پلي­مراز طبق پروتكل‌ هاي استاندارد موجود بهينه ‌سازي شد. نتايج پژوهش حاضر، وجود تفاوت الگوي باندي بين جنس نر و ماده را نشان داد. اندازه باند تكثير شده توسط آغازگرهاي يكسان، بسته به نوع گونه و هم ­چنين نژاد، داخل هر گونه متغير بود اما الگوي تفكيكي تقريباً مشابهي را بين نر و ماده ايجاد مي­ كرد. هم ­چنين، الگوهاي الكتروفورزي، در بعضي گونه‌ها به ­طور اجتناب ناپذيري همراه يك باند كاذب بود كه خوشبختانه در پروسه تعيين جنسيت اختلال ايجاد نمي ‌كرد. تخمين اندازه موثر جمعيت از روي نتايج حاصل در گوزن نشان داد تعداد نرها كم ­تر از حد معقول بود چراكه بايد نسبت نر وماده در زمان جفتگيري متناسب باشد (معمولاً بسته به نژاد و سن گوزن نسبت 4(نر) به 12 (ماده) است). در نهايت تفاوت واريانت‌ هاي نوكلئوتيدي اختصاصي بين ژن‌ هاي آميلوژنين را مي ­توان ابزاري مناسب براي پيش انتخاب و شناسايي جنسيت دانست.

no abstract