پديد آورندگان :
باوان پوري، مسعود دانشگاه شهيد مدني آذربايجان , غيبي، عبدالاحد دانشگاه شهيد مدني آذربايجان , پرويني، خليلي دانشگاه تربيت مدرس , حاجي زاده، مهين دانشگاه شهيد مدني آذربايجان
كليدواژه :
زبان شناسي اجتماعي , نشانه شناسي , ارتباط غيركلامي , رمان عربي , جايزۀ بوكر , احمد سعداوي , فرانكشتاين في بغداد
چكيده فارسي :
ارتباط غيركلامي يكي از شاخه هاي نشانه شناسي است كه انواع رفتارهاي حركتي افراد از جمله حالات چهره، حركت هاي بدن، ژست ها و... را در برمي گيرد. پژوهش حاضر درصدد است با استفاده از روش نشانه شناسي، رمان «فرانكشتاين في بغداد» اثر احمد سعداوي را از منظر نشانه هاي ارتباط غيركلامي از جمله حالات چهره، حالات چشم، پيرازبان، اشيا، ميزان فاصله و... مورد بررسي قرار دهد. هدف اين پژوهش معرفي، طبقه بندي، رمزگشايي و تحليل انواع ارتباطات غيركلامي در رمان مذكور است تا نشان دهد كه چگونه زبان بدن مي تواند كاركردهايي مانند محبت، ترس، اضطراب، دروغ و... را انتقال دهد و نيز نويسنده براي روايت رفتارهاي غيركلامي شخصيت ها از چه ابزارهايي بهره برده است. نتايج نشانگر آن است كه سعداوي از حالت هاي مختلف دست، چهره و نوع نگاه كردن در كنار كاركردهاي مربوط به آنها، بيشترين بهره را برده است. وي از اين حالت ها براي بيان مواردي مانند ترس از وقوع امري عجيب، ترس، اضطراب و ناراحتي، كسب اطلاع و... استفاده كرده است. در كنار اين موارد، حالت ها و اندام هاي ديگري نيز در رساندن پيام هاي نويسنده دخيل هستند. همچنين بيشترين كاركردهاي اين پيام ها، كاركرد جانشيني است.
چكيده لاتين :
Non-verbal Communication is one of the branches of Semiotics that includes all types of motor
behaviors such as facial expressions, body
movements, and gestures in people. The present
study seeks to examine the novel entitled
Frankenstein in Baghdad by Ahmed Saadawi from
the perspective of Non-Verbal Communication
signs such as facial expressions, eye states,
parasites, objects, distance, and so on and so forth.
The aim of this study is to introduce, classify,
decode, and analyze all kinds of Non-Verbal
Communication in the novel to show how body
language can convey, amongst other things, such
functions as love, fear, anxiety, and lying, and also
to show what tools the author uses to narrate nonverbal
behaviors of characters. The results show
that Saadawi has benefited the most from the
different positions of the hands and face and from
different types of gaze, along with their related
functions. He has used these modes to express,
amongst other things, such concepts as fear of
strange things, fear, anxiety and sadness, and
gaining information. In addition to these, other
modes and organs are also involved in conveying
the author's messages. Also, most of the functions of these messages are substitution functions.
