بررسي رابطه ميان ساختارهاي گفتمان مدار ايدئولوژيك و اقتصاد مقاومتي در متون مطبوعاتي از منظر تحليل گفتمان انتقادي

Investigating the relationship between ideological discourse-based structures and resistance economics in press texts from the perspective of critical discourse analysis

در پژوهش حاضر، 12 متن از روزنامه‌هاي داخلي در حوزه اقتصاد مقاومتي مطابق انگاره جامعه‌شناختي-معناشناختي تحليل شده‌است. يافته‌ها فرضيه اصلي پژوهش را مورد تاييد قرار داده ومشخص‌كرده كه مؤلفه‌هاي«حذف»،«فعال‌سازي/منفعل‌سازي»،«مشخص‌سازي/نامشخص‌سازي»، «جنس‌ارجاعي/نوع‌ارجاعي» و «انتزاعي‌سازي/عيني‌سازي» در متون اقتصاد مقاومتي كاربرد داشته‌اند. از ميان داده‌ها، 7 روزنامه كه به هسته قدرت نزديك‌تر بوده، با صراحت بيشتر به وظيفه اطلاع‌رساني از اقتصاد مقاومتي مطرح‌شده توسط مقام معظم رهبري همت‌گماشته و 5 روزنامه كه عمدتاً توسط اصحاب اقتصادي جامعه اداره مي‌شده، با ميزان رازگونگي بيشتر به اين امر پرداخته‌اند. نتايج پژوهش‌نشان مي‌دهد‌ كه هر چه ميزان ارتباط با هسته‌هاي قدرت در جامعه بيشتر باشد، صراحت بيشتر و هرچه دسترسي به منابع قدرت كمتر باشد، صراحت كمتري در ابراز عقيده‌ها ديده مي‌شود. گفتني است نتايج اين تحقيق مي‌تواند براي اصحاب‌رسانه مفيد واقع شود تا فارغ از هرگونه جانبداري يا باور خاص، به اقتصاد مقاومتي موردنظر معظم‌له بپردازند و بر بيان اهميت توليد داخلي و عدم وابستگي اقتصادي به كشورهاي ديگر در اين شرايط بحران اقتصادي و تحريم‌هاي ناجوانمردانه كوشاتر باشند.

According to Foucault's theory, no text is free of ideological inductions. Today, critical discourse analysis can reveal the ideologies and beliefs that cast a shadow over the text. In the present study, 12 texts from domestic newspapers in the field of resistance economics have been analyzed according to the sociological-semantic concept of Leeuwen (1996). The findings confirm the main hypothesis of the research and indicate that the components of "deletion", "activation / passivation", "characterization / unidentification", "reference gender / reference type" and "abstraction / objectification" have been used in the texts of resistance economics. Among the data, seven newspapers that were closer to the core of power were more explicitly involved in reporting on the resistance economy proposed by the Supreme Leader, and five newspapers, which were mainly run by the economic community, were more secretive. The results also show that the more communication with the nuclei of power in society, the more explicit and the less access to sources of power, the less explicit in the expression of ideas. It is worth mentioning that the results of this research can be useful for the media to deal with the resistance economy, regardless of any particular bias or belief, and to be more diligent in expressing the importance of domestic production and economic dependence on other countries in this economic crisis and cowardly sanctions.