شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي سازمان دانش‌محور

Identification and Prioritization of the Components of Knowledge-Based Organization

هدف اين مقاله شناسايي و اولويت‌بندي مؤلفه‌هاي سازمان دانش‌محور است. براي اين‌‍‌منظور از روش تحقيق آميخته در دو بخش كيفي و كمّي استفاده‌ شد. در بخش كيفي روش فراتركيب به‌كار گرفته شد. در قدم اول با كليدواژه‌هاي مختلف در مهم‌ترين بانك‌هاي اطلاعاتي خارجي و داخلي جستجو صورت گرفت و تعداد 670 اثر پژوهشي مرتبط در اين زمينه شناسايي شد. در قدم بعد با بررسي اوليه اين پژوهش‌ها، تعداد 40 اثر علمي و پژوهشي از آنها انتخاب شدند. سپس با تكنيك كدگذاري، مفاهيمِ مرتبط، شناسايي و ذيل هشت مؤلفه دسته‌بندي شد. اين مؤلفه‌ها عبارت است از: «مديريت حامي دانش‌محوري»، «فرهنگ حامي دانش‌محوري»، «ساختار و قوانين حامي دانش‌محوري»، «فرايند مديريت دانش»، «راهبرد حامي دانش‌محوري»، «محيط حامي دانش‌محوري»، «فنّاوري اطلاعات و ارتباطات حامي دانش‌محوري». در بخش كمّي تحقيق، جامعه آماري، خبرگان و پژوهشگران «دانش‌محور» است كه تعداد 18 نفر از آنها به‌وسيله نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه مقايسات زوجي استفاده گرديد و داده‌ها با استفاده از فرايند تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و مؤلفه‌هاي سازمان دانش‌محور و ملاك‌هاي مرتبط با آنها اولويت‌گذاري شد. نتايج بخش كمّي پژوهش نشان داد كه مؤلفه «فرهنگ حامي دانش‌محوري» با وزن نسبي 0/221 داراي بيشترين ميزان اهميت است.

The purpose of this paper is to identify and prioritize the components of knowledge-based organization. To this end, mixed method was used in two parts, i.e. quantitative and qualitative. In the qualitative part, meta-synthesis method was used to identify the components of knowledge-based organization. In the first step, 670 relevant researches were identified through searching the most important local (domestic) and global databases. In the next step, 40 researches, which directly discussed the components of knowledge-based organization, were identified based on definite indexes. Then, using the coding technique, related concepts were identified and classified in eight categories. These components are: knowledge-baseness supportive management; knowledge-baseness supportive culture; knowledge-baseness supportive structures and laws; process of knowledge management; knowledge-baseness supportive strategy; knowledge-baseness supportive environment; knowledge-baseness supportive information and communication technology. The statistical population of the quantitative part are knowledge-based experts and researchers and 18 from amongst them were selected through targeted sampling method. The required data was collected by couple comparisons questionnaires, whose reliability was confirmed by the knowledge-based experts. The data was analyzed using Analytic Hierarchy Process (AHP) and components of knowledge-based organization and relevant criteria for each one were prioritized. The result of the quantitative part shows that the “knowledge-baseness supportive culture” component with relative 0.221 weight enjoys the highest degree of significance.