بررسي اثرات افزودن اوره معمولي و اوره آهسته رهش نيتروزا به جيره هاي حاوي ملاس بر تخمير ميكروبي با روش توليد گاز

اين آزمايش با هدف بررسي اثرات نوع و سطح منبع نيتروژن غيرپروتئيني و نيز سطح ملاس افزوده شده به جيره هاي پُر كنسانتره بر فراسنجه هاي توليد گاز انجام شد. براي انجام آزمايش از طرح كاملاً تصادفي با الگوي فاكتوريل 3 ×2×2 با 12 تيمار و 5 تكرار استفاده شد. فاكتورها شامل دو نوع منبع نيتروژن غيرپروتئيني (اوره معمولي و اوره آهسته رهش نيتروزا) و هر منبع در دو سطح (سطوح 0/8 و 1/6 درصد اوره معمولي و سطوح 0/9 و 1/8 درصد اوره آهسته رهش) و ملاس در سه سطح (صفر، 10 و 20 درصد) براساس ماده خشك جيره بودند. با افزايش سطح ملاس مقادير گاز توليدي تجمعي تا ساعت 24 انكوباسيون، انرژي متابوليسمي، ماده آلي قابل هضم واقعي، درصد قابليت هضم ماده آلي و اسيدهاي چرب كوتاه زنجير افزايش يافت (0/05>p ). اثرات نوع منبع نيتروژن غيرپروتئيني و سطح اوره معمولي و آهسته رهش، بر توليد گاز تجمعي، طي مدت انكوباسيون، معني دار نبود. فراسنجه هاي توليد گاز تحت تاثير نوع و سطح منبع نيتروژن غيرپروتئيني (اوره معمولي در مقايسه با اوره آهسته رهش نيتروزا) قرار نگرفت. ماده آلي قابل هضم واقعي در جيره هاي حاوي اوره آهسته رهش نسبت به اوره معمولي بالاتر بود (0/05>p ) ولي در ساير فراسنجه هاي اندازه گيري شده تفاوتي بين دو منبع نيتروژن غيرپروتئيني مشاهده نشد. به ­طوركلي نتايج نشان داد كه به ­نظر نمي رسد از نظر سرعت آزادسازي آمونياك در محيط كشت بين اوره معمولي و اوره آهسته رهش نيتروزا تفاوتي وجود داشته باشد، ولي افزودن 20 درصد ملاس سبب بهبود فراسنجه هاي توليد گاز شد.

no abstract