بهبود تعادل ايستا از طريق تمرينات واقعيت مجازي در كودكان فلج مغزي

Improvement of static balance through virtual reality practices in children with cerebral palsy

هدف تحقيق حاضر بررسي اثر تمرينات حركتي با استفاده از تمرينات واقعيت مجازي بر تعادل ايستاي كودكان فلج مغزي 7 سال به صورت در دسترس انتخاب - بود. در اين مطالعه نيمه تجربي، 20 دختر فلج مغزي هميپ لاژي در دامنه سني 2شدند و در دو گروه تجربي و كنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ براي اندازهگيري نمرات تعادل ايستا به كار گرفته شد. گروه تجربي به مدت 4 هفته به انجام تمرينات در محيط مجازي پرداختند. گروه كنترل برنامه هاي درماني معمولو تحلي ل كوواريانس تك متغيري (MANCOVA) خود را ادامه دادند. آزمونهاي تحليل كوواريانس چندمتغيريبين دو گروه آزمايشي حداقل (P=0/ اجرا شد. نتايج حاكي از تفاوت معنادار (001 P < 0/ در سطح 05 (ANCOVA) در يكي از متغيرهاي تعادلي (چشم باز/ چشم بسته) بود. همچنين، براساس نتايج با توجه به نمرات بالاتر تعادل ايستا درسبب بهبود تعادل ايستاي آنها در مقايسه با گروه كنترل شده Xbox گروه تجربي، تمرينات واقعيت مجازي با استفاده ازبود. اين مطالعه شواهدي را فراهم ميآورد مبني بر اينكه تعادل ايستا در كودكان فلج مغزي قابل اصلاح است و آنها به دوره هاي كوتاه مدت تمرينات واقعيت مجازي پاسخ ميدهند. به نظر ميرسد تمرينات واقعيت مجازي داراي كاربردهاي باليني براي تراپيستها، خانواده ها و كودكان مبتلا به فلج مغزي باشد

The purpose of the present study was to examine the effects of motor practices using virtual reality practices on static balance of children with cerebral palsy.Twenty girls with cerebral palsy (ranged 7-12 years old) were selected by a convenience sampling method and were divided into the experimental and control groups. The apparatus of the study was Xbox device. Sharpend Rumberg Test was used to assess the static balance scores. Experimental group performed their practice in the virtual environment during 4 weeks, 3 days per week, and 1 hour per day. Control group continued their common occupational therapy programs. MANCOVA and ANCOVA Tests were used at p