رابطه طول– وزن و برخي از ويژگي هاي زيست شناختي لاي ماهي Tinca tinca (Linnaeus, 1758) در تالاب انزلي

رابطه طول- وزن و برخي از ويژگي ­هاي زيست­ شناختي لاي­ ماهي (1758 Tinca tinca (Linnaeus, در تالاب انزلي بررسي شد. تعداد 102 عدد لاي ماهي از فصل بهار تا زمستان سال 1397 با استفاده از دام گوشگير صيد شد. ميانگين طول كل ماهيان 1/51±15/97، حداقل 13 و حداكثر 22/5 سانتي ­متر بود، طول چنگالي در ماهيان داراي ميانگين 1/50±15/85، حداقل 12/7 و حداكثر 22/3 سانتي ­متر بود. ميانگين وزن ماهيان 21/15±62/64 با حداقل 30 و حداكثر 174 گرم بود. شاخص چاقي در كل جمعيت داراي ميانگين 0/18±1/49، در ماهيان نر 0/11±1/41 و در ماهيان ماده 0/20±1/55 بود، كه حداقل آن در فصل پاييز و حداكثر آن در فصل بهار بود. ميانگين شاخص كبدي در كل جمعيت 0/76±1/05، در ماهيان نر 0/89±1/29 و در ماهيان ماده 0/63±0/90 بود و حداقل آن در فصل بهار و حداكثر آن در فصل پاييز بود. شاخص گنادوسوماتيك در كل جمعيت داراي ميانگين 4/58±5/62، در ماهيان نر 2/1±3/35 و در ماهيان ماده 5/12±7/02 بود و حداقل آن در فصل زمستان و حداكثر آن در فصل بهار بود. رابطه طول كل-وزن براي كل ماهيان به ­صورت W=0.025 L2.8123، جنس ماده W=0.0363 L2.6907 و براي جنس نر، W=0.0066 L3 .2724 به ­دست آمد. با توجه به مقدار b حاصله از رابطه طول-وزن، لاي ­ماهي در تالاب انزلي داراي الگوي رشد ايزومتريك بوده كه نشان ­دهنده سرعت رشد يكسان طول و وزن اين ماهي است. در بررسي حاضر مقدار 1

no abstract