عنوان مقاله :
تحليل ساختاري ارتفاعات پرپر در پهنه كوهزاد برخوردي زاگرس، شمال خاور شهركرد
عنوان به زبان ديگر :
Structural analysis of ParPar Mountains in Zagros collisional orogeny, NE of Shahrekord
پديد آورندگان :
تيموري، نيما دانشگاه تربيت مدرس - گروه زمين شناسي، تهران، ايران , يساقي، علي دانشگاه تربيت مدرس - گروه زمين شناسي، تهران، ايران
كليدواژه :
كوهزاد برخوردي مايل زاگرس , ارتفاعات پرپر , گسل هاي برشي ريدل , دگرشكلي ترافشارش , ساختارهاي گلواره مثبت
چكيده فارسي :
ارتفاعات پرپر در شمال خاور شهركرد و در پهنه كوهزاد برخوردي زاگرس، در پهنه گذر از سنندج سيرجان به زاگرس مرتفع، قرار دارد و عمدتا از واحدهاي سنگي ژوراسيك و كرتاسه زيرين ( نئوكومين) تشكيل شده است. مطالعات ساختاري قبلي از اين پهنه، نوع كوهزاد برخوردي مايل را ترافشارش راستبر (كرتاسه-ترشيري پيشين) و يا جزء شدگي دگرشكلي در گسل هاي با سازوكار متفاوت راستالغز و راندگي (ترشيري پسين) مي دانند. در اين مقاله، تحليل ساختارهاي شمال خاور شهركرد شواهدي از نوع دگرشكلي پهنه كوهزاد برخوردي مايل زاگرس را تبيين مي نمايد. گسلهاي با روند كلي شمال باختر و سازوكار معكوس با مولفه راستالغز راستبر از ساختارهاي اصلي اين منطقه مي باشند. گرچه گسل هاي با روند شمال خاور با سازوكارغالب راستالغز چپبر و مولفه كوچكتر معكوس و يا نرمال نيز برداشت گرديده اند. در پهنه گسل هاي با روند شمال باختر كه كنترل كننده مرفولوژي ارتفاعات منطقه نيز مي باشند، ساختار گلوارهي مثبت توسعه يافته اند. اين ارتفاعات، در نتيجه اثر اين گسل ها و با رشد هندسهي لوزي شكل كشيده، به صورت ساختار بالاجسته نسبت به مناطق مجاور پست ايجاد شده اند. توسعه اين هندسهي لوزي شكل در نتيجه تلاقي پهنه هاي گسلي با روند شمال باختر و به صورت برشي ريدل R و P تحليل گرديده و با توجه به توسعه چين هاي مايل پلانج دار همراه به عنوان شاهدي به اثر دگرشكلي ترافشارش اين ساختارها و به عنوان بخشي از كوهزاد برخوردي مايل زاگرس نسبت داده شده است. از آنجا كه اين ساختارها سنگهاي ترشيري پيشين و قديميتر را متاثر نموده اند، زمان تشكيل اين دگرشكلي ها در اين منطقه به قبل از ترشيري پسين تحليل گرديده است.
چكيده لاتين :
Parpar Mountains is located in northeastern part of Shahrkord City, in Zagros collisional orogeny, and in the transition zone from the Sanandaj Sirjan (SSZ) to High Zagros zones. The mountains consists of Jurassic and Lower Cretaceous rocks. Former structural analysis of the Zagros collisional zone resulted in two proposition in which the Zagros oblique orogeny occurred as a right lateral transpression in Early Tertiary or partitioning of displacement between the strike-slip and reverse faults in Late Tertiary. Field studies show that faults are of oblique mechanisms with generally two main trends. The NW-trending faults have oblique Dextral Reverse kinematics whereas the NE-trending strike-slip faults have reverse or normal dip-slip components. Along the NW-trending faults, which also control the region morphology, positive flower structures are developed. These faults cause the mountains to poped-up against the low land around it. The rhomboids shape of the mountains as a result of “R” and “P” Riedel shear faults interplay as well as development of oblique inclined folds is taken into account for transpression deformation of structures in the study area as a part of Zagros oblique collisional zone. Since the faults displaced the Late Tertiary rocks, this transpression deformation is proposed to occurr at least before Late Tertiary.