اثر تدريس الگومدار بر عملكرد انتظاري و عيني دانشجويان و ارزيابي آنان از استاد

هدف: اين پژوهش با هدف تعيين تأثير تدريس الگومدار بر عملكرد انتظاري و عملكرد عيني دانشجويان و ارزيابي آنان از استاد درس انجام شد. روش: اين پژوهش به شيوۀ نيمه‌آزمايشي و با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش شامل تمامي دانشجويان كارشناسي ارشد دانشكدۀ روانشناسي و علوم تربيتي دانشگاه علامه طباطبائي در نيمسال اول سال تحصيلي 98-1397 به تعداد 995 نفر بود. ابتدا از بين جامعۀ آماري، تعداد 4 چهار كلاس به صورت تصادفي انتخاب و سپس تعداد 40 نفر داوطلب واجد شرايط كه كمترين نمره را در عملكرد عيني كسب كرده بودند به روش نمونه‌گيري هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي به 2 گروه (گروه آزمايش 20 نفر و گروه كنترل 20 نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايش به مدت 12 جلسه تحت مداخلۀ تدريس الگومدار لومن قرار گرفتند درحالي‌كه در طول اين مدت گروه كنترل هيچ‌گونه مداخله‌اي را دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از روش‌ آماري تحليل كوواريانس و به وسيله نرم‌افزارSPSS تجزيه و تحليل شد. سطح معني‌داري براي همۀ آزمون‌ها 05/0 لحاظ گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد روش تدريس الگومدار لومن موجب افزايش نمرۀ عملكرد عيني (005/0P˂ ،03/11 F=) و چك ليست ارزيابي از استاد در دانشجويان گروه آزمايش شد (010/0P˂ ،73/8 F=)؛ ولي، در افزايش نمرۀ عملكرد انتظاري دانشجويان تأثير نداشت (605/0P> ،61/2 F=). نتيجه گيري: تدريس الگومدار مي تواند عملكرد درسي دانشجويان را بهبود ببخشد و بر كيفيت ارزيابي آنان از استاد تأثير مثبت داشته باشد.

Aim: This research was done with the aim of examining the effect of model-based teaching on postgraduate students' expected and actual academic performance and their evaluations of lesson lecturer. Method: This is a semi-experimental research with pretest-posttest design and control group. The research population was all postgraduate students of faculty of Psychology and Education at Allameh Tabataba'i University, in 2018-19 first semester. Among the statistical population, at first four classes were randomly selected. Then, 40 eligible subjects who had lowest score in their actual academic performance were selected using purposive sampling method and randomly assigned into two groups (20 experimental and 20 control groups). Both experimental and control groups answered to actual performance questions and completed expected performance and evaluation of lesson lecturer checklists in pretest and posttest stages. The experimental group was taught based on 2D Model of Effective College Teaching (Lowman, 1995) for 12 sessions, 90 minutes each session. Whereas, the control group was taught by traditional teaching (without any explicit teaching model). The collected data were analyzed using covariance analysis in SPSS-20 version. The significant level for all testing was considered. /05. Findings: The findings showed that the model-based teaching increased the actual performance score (F= 11/.3, P