رابطه رشد اقتصادي، شدت انرژي و توسعه مالي: يك مقايسه از اقتصادهاي ايران و تركيه

در اين تحقيق رابطه بين رشد اقتصادي، شدت انرژي و توسعه مالي در اقتصادهاي ايران و تركيه بررسي شده است. به اين منظور، از داده‌هاي سري زماني سالانه دو كشور در دوره 1974 تا 2016 استفاده شد. جهت تحليل روابط، روش‌هاي خود رگرسيون با وقفه توزيع شده (ARDL) و خودرگرسيون برداري ساختاري (SVAR) به كار گرفته شد. نتايج رابطه بلندمدت مدل ARDL نشان مي‌دهد كه تاثير شدت انرژي بر رشد اقتصادي هر دو كشور منفي و معنادار است. اثر شاخص توسعه مالي بر رشد اقتصادي ايران مثبت و معنادار است. برعكس، تاثير اين متغير بر رشد اقتصادي تركيه منفي و معنادار است. هم‌چنين، براساس نتايج تجزيه واريانس در مدل SVAR رشد شدت انرژي بيشترين سهم را از نوسانات رشد اقتصادي دو كشور داشته است. در كوتاه مدت، سهم رشد شدت انرژي از نوسانات رشد اقتصادي در اقتصاد ايران حدود 44/3 درصد و در تركيه 39/9 درصد بوده است. در حالي كه در بلندمدت بخشي از اثر اين متغير در نوسان رشد اقتصادي هر دو كشور كم شده است. هم‌چنين در بلند مدت 8/5 درصد از نوسانات رشد اقتصادي ايران به رشد توسعه مالي مربوط است، در مقابل سهم توسعه مالي از نوسانات رشد اقتصادي تركيه بيشتر از 22 درصد است.