پژوهش هاي باستان شناسي پيش از تاريخ آذربايجان با تاكيد بر مناطق شرق دور (استان اردبيل)

آذربايجان يكي از مناطق مهم زيستگاهي در ازمنه پيش از تاريخ و بويژه در دورانهاي پارينه سنگي و نوسنگي بوده است. اين منطقه و بويژه حوزه درياچه اروميه جزء مناطقي بوده كه بارها توسط پژوهشگران با اهداف متعددي مورد بررسي باستان شناختي قرار گرفته است. برمبناي همين بررسيها و پژوهشها نظراتي در مورد پيشينه استقرار و سكونت در آن مطرح گرديده است- از جمله يكي از موارد مهم- نقش اين منطقه در دوران نوسنگي است و نتايج آن نشان مي دهد كه آذربايجان در منشاء دوران مذكور و تحولات آن نقشي نداشته ولي در توسعه فرهنگ آن حايز اهميت است. ناگفته نماند كه همه مناطق آذربايجان در طول همين ادوار مذكور با توجه به چشم انداز زيست محيطي و اقليمي آن به يك اندازه مورد توجه جوامع انساني نبوده و همين شرايط نيز در نوع زندگي، استقرار و معيشت ساكنان آن بي تاثير نبوده است. هدف ما از اين پژوهش نيز پرداختن به پيشينه وضعيت شمال غرب ايران (آذربايجان)در طول دوران پيش از تاريخ بويژه مناطق شرق دور آن خطه با تاكيد بر پژوهشهاي باستان شناختي است تا از تطور فرهنگهاي ديرينه منطقه آگاه شويم.