عنوان مقاله :
تبارشناسي جريان‌هاي سياسي و رابطه آن با قرائت‌هاي ديني پس از انقلاب اسلامي ايران
پديد آورندگان :
منصوري، لفته دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر، شوشتر، ايران , حسابي، احمدعلي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر - گروه جامعه‌شناسي سياسي، شوشتر، ايران , ايدر، نبي اله دانشگاه آزاد اسلامي واحد شوشتر - گروه جامعه‌شناسي سياسي، شوشتر، ايران
كليدواژه :
تبارشناسي , تحليل گفتمان , قرائت‌هاي ديني , جريان‌هاي سياسي
چكيده فارسي :
هدف اصلي مقاله حاضر تبارشناسي جريان‌هاي سياسي و رابطه آن با قرائت‌هاي ديني پس از انقلاب اسلامي ايران است. براي تحقق اين هدف دوره مشروطه تا انقلاب اسلامي به اين‌سو مورد بررسي قرار گرفت اما تأكيد بر نيروهاي سياسي پس از انقلاب و رابطه آن با قرائت‌هاي ديني است. اين تحقيق مبتني بر نظريه فركلاف و روش آن شامل توصيف، تفسير و تبيين متن در كنار نظريه لاكلاو و موفه و روش آن كه شامل شناسايي معنا و متن، زمان و مكان، منازعات معنايي و كردارهاي اجتماعي ـ سياسيِ گفتمان جريان‌هاي سياسي، صورت گرفته است. در اين پژوهش سه قرائت ديني از مشروطه تاكنون مورد بررسي قرار گرفتند، در هر دوره‌اي اين قرائت‌ها به رنگ ديگر خود را بازنمايانده است و تفسيري متناسب با گفتمان براي خود برگزيده است، اما دال‌هاي مركزي اين قرائت‌ها عليرغم گسست‌هاي تاريخي تغييري را نشان نمي‌دهد. در كل، هدف اين پژوهش يافتن راه‌حل نبوده بلكه در وهله‌ي اوّل تلاش شد تا به توصيف دقيق موضوع دست‌يافته و در سطوح بالاتر، رابطه جريان‌هاي سياسي با قرائت‌هاي ديني مربوطه را با فضاي سياسي اجتماعي مشخص سازد تا به تحليل نظري دست يابد و در نهايت به تبارشناسي جريان‌ها پرداخته شد. در اين تحقيق روشن شد كه گفتمان ديني يك امر ذاتي از قبل ساخته شده نيست، بلكه همچون يك واقعيت اجتماعي ساخته و معنادار مي‌شود كه آن‌هم از طريق «زبان» صورت مي‌گيرد. خصوصيت اين معناسازي اين است كه امري دائمي ندارد. هيچ گفتمان ديني در اين پژوهش به‌طور كامل تثبيت نشد و همواره در يك طيفي از تثبيت كامل تا بي‌قراري و زوال كامل در حركت است و اين ويژگي و خصيصه‌اي نهادين و گرانيگاه هستي‌شناختي نظريه تحليل گفتمان است.
چكيده لاتين :
no abstract
عنوان نشريه :
توسعه اجتماعي
