مطالعۀ فلوريستيك بخش غربي منطقۀ اشترانكوه، لرستان

A Floristic Study of the Western Part of Oshtrankooh Region in Lorestan Province

منطقۀ حفاظت‌‌ شدۀ اشترانكوه در شرق استان لرستان واقع شده است. اين مطالعه با هدفثبت تنوع گونه‌‌هاي گياهي و تعيين شكل‌‌هاي زيستي و عناصر رويشي منطقه‌‌اي صورت گرفت. بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه، 730 گونه گياه آوندي متعلق به 77 خانواده و 382 جنس گياهي شناسايي شد. Asteraceae (116 گونه)، Fabaceae (81 گونه)، Lamiaceae (74 گونه)، Poaceae (63 گونه)، Brassicaceae (56 گونه)، Apiaceae (46 گونه) و Rosaceae (24 گونه)، خانواده‌‌هايي بودند كه بيشترين تعداد گونه‌‌ و سهم را از غناي گونه‌‌اي منطقۀ مطالعه‌‌شده داشتند. همي‌‌كريپتوفيت با 264 گونه (16/36 درصد) و تروفيت با 251 گونه (38/34 درصد)، بيشترين شكل‌‌هاي زيستي منطقه را تشكيل مي‌‌دهند. گونه‌‌هاي گياهي ناحيۀ رويشي ايرانوتوراني با 330 گونه (2/45 درصد)، بيشترين پراكنش را داشتند و گونه‌‌هاي غالب منطقه بودند. از مجموع گونه‌‌هاي شناسايي‌‌شده در غرب منطقۀ حفاظت‌‌ شدۀ اشترانكوه، 107 گونه، انحصاري ايران هستند. به‌‌منظور حفظ فلور كم‌‌نظير اين منطقه، اجراي طرح‌‌هاي حفاظتي شديد ضروري به نظر مي‌‌رسد.

Oshtorankooh protected area is located in the east of Lorestan. The aim of the present study was to investigate vegetation, biological forms, and geographical distribution pattern of plant species in the area. A total of 730 species of vascular plants belonging to 77 families and 382 plant genera were identified. Asteraceae (116 species), Fabaceae (81 species), Lamiaceae (74 species), Poaceae (63 species), Brassicaceae (56 species), Apiaceae (46 species), and Rosaceae (24 species) had the highest number of species and the largest share of species richness in the study area. Hemicryptophyt with 264 species (36.16%) and Therophyt with 251 (34.38 %) were the most frequent biological form of the area. The plant species of the Irano- Turanian region with 330 species (45.2%) had the highest distribution and the dominant species of the region. Of the total species identified in the Oshtrankooh protected area, 107 were Iranian Endemics. In order to preserve valuable species of this region, it is necessary to implement severe conservation plannings.