مطالعه تأثير نوع و مقدار پوزولان بر چسبندگي بتن خودتراكم سبك حاوي ليكا با استفاده از روش پوش اوت

Studying the Effect of Various Pozzolans in Different Percentages on the Bond Strength of Lightweight Self-compacting Concrete

امروزه استفاده از بتن سبك سازه اي به منظور سبك سازي سازه ها كه منجر به عملكرد مناسب تر در برابر زلزله مي گردد بسيار مورد توجه قرار گرفته است. لذا به كارگيري بتن خودتراكم سبك كه هم نياز به تراكم ندارد و مي تواند تمامي فضاي قالب را پر كند و هم وزن كمتر، در ترميم و مرمت سازه ها گزينه اي منطقي و مناسب است. در اين پژوهش 16 طرح مخلوط بتن خودتراكم سبك به كار گرفته شده است. از پنج پوزولان متاكائولن، سرباره، خاكستر بادي، خاكستر پوسته برنج و زئوليت به ميزان 5، 7/5 و 10 درصد وزني سيمان و سبكدانه ليكا در مخلوط ها استفاده شده است. مدول الاستيسيته، جمع شدگي، مقاومت فشاري و مقاومت كششي براي تعيين ويژگي هاي مكانيكي، روش پوش اوت براي تعيين چسبندگي و آزمون هاي جريان اسلامپ، قيف V، جعبه L و T50 براي تعيين ويژگي هاي رئولوژيكي مخلوط ها مورد ارزيابي قرار گرفته اند. نتايج نشان دادند كه بيشترين افزايش چسبندگي مربوط به نمونه حاوي داراي 5 درصد متاكائولن (با حدود 68 درصد افزايش نسبت به نمونه بدون پوزولان) و بيشترين كاهش مربوط به نمونه داراي 10 درصد زئوليت مي باشد (با حدود 13 درصد كاهش نسبت به نمونه بدون پوزولان). همچنبن بهترين ويژگي هاي رئولوژيكي با افزودن متاكائولن و ضعيف ترين آن با افزودن زئوليت به دست آمده است. افزودن پوزولان ها در تمامي موارد باعث افزايش ويژگي هاي مكانيكي مخلوط ها شد.

One of the most suitable materials for using in construction is self-compacting concrete. This type of concrete, not only due to the lack of the need for vibration but also because of lesser weight resulting from using lightweight aggregate instead of gravel, could be a proper option to be utilized in earthquake-prone areas. Especially in cases where the existing structure, including the building, needs to be retrofitted and repaired, the presence of lightweight concrete with no need to compaction can be auspicious. Thus, in this study, 32 mix designs of self-compacting concrete were used as research. In these mix designs, the type of lightweight aggregate, both type and amount of pozzolan were changed to evaluate the effect of each one on the bond strength properties of concrete. The concretes were placed in acidic environments, and then the bond strength was assessed using push-out and splitting-prism methods. From the results, it is shown that pozzolan containing 5% of metakaolin and 10% of zeolite has the best and worst rheological properties, respectively. The rate of reduction and changes in the bond strength in sulfuric acid are lower than those of hydrochloric acid. Specimens containing scoria show higher bond strength values. Furthermore, by exposure to acidic environments, after 7 days the specimens containing scoria and after passing 28 and 60 days, the specimens containing lica experienced the least reduction of bond strength.