زندگي در چارك چهارم؛ مطالعه سبك زندگي محلات محروم شهر كرمانشاه

در يك قرن اخير، توسعهٔ تمركزگرا، نامتوازن و نابرابر سامان اجتماعي ايران را با چالش‌هاي جدي، از جمله محروميت فزاينده در برخي مناطق كلان‌شهرها، روبرو كرده است. شهر كرمانشاه، علاوه براين فرايند، به سبب عوامل ديگري همچون جنگ تحميلي و ويژگي‌هاي جغرافيايي، اجتماعي و فرهنگي، اين محروميت را به‌صورت مضاعف تجربه كرده است. اين محروميت، زمينهٔ اصلي مطالعهٔ حاضر، با تأكيد بر زندگي روزمره در بين مناطق محروم و برخوردار شهر كرمانشاه است. ما شاخص‌هاي سرمايهٔ اقتصادي، سرمايهٔ فرهنگي، نحوهٔ گذران اوقات فراغت، مديريت بدن و ترجيحات را در 13 محلهٔ محروم و 2 محلهٔ برخوردار، با 800 نمونه، «پيمايش» و تحليل كرده‌ايم. يافته‌ها حكايت از آن دارد كه در مجموع، محلات محروم در ابعاد مختلف اقتصادي، فرهنگي، فراغتي، ذوقيات و مديريت بدن، به‌رغم تفاوت‌هاي جزئي، به‌طور نسبي از الگوي يكساني پيروي مي‌كنند كه ويژگي اصلي آن فقر و محروميت است؛ و در بيشتر شاخص‌ها بين مناطق محروم و برخوردار تفاوت معنادار وجود دارد. همچنين، بين وضعيت اقتصادي و متغيرهاي «سرمايهٔ فرهنگي»، «مديريت بدن» و «ترجيحات هنري و ادبي» و «منطق اقتصادي» همبستگي مثبت وجود داشته است. متغيرهاي جمعيت‌شناختي سن، تحصيلات و شغل نيز از جمله متغيرهاي مهم در تغيير ميزان سرمايه‌ها بوده‌اند.

No abstract