جايگاه اخلاق در نمايشنامه افول بر اساس تحليل تعاملات اجتماعي ابن مسكويه

The Place of Ethics in the Play (Decline) Based on the Analysis of Ibn Miskawayh's social Interactions

طبق نظريه مسكويه تعاملات اجتماعي حاكم در جامعه كه براساس فضيلت باشد موجب شكل گيري اخلاق ايراني، اسلامي خواهد شد و تعاملات خارج از اين عرصه، غيرانساني و موجب فروپاشي فرهنگي و اجتماعي مي شود. از نظر مسكويه، تعاملات اجتماعي بر پايه اخلاق، عوامل تكامل اجتماع هستند. نمايش نيز هنري است كه بر پايه كرد و كنش دراماتيك سعي دارد تعاملات اجتماعي را براي نمايان كردن اجتماع تصوير كند و نمايشنامه نويسان اگر بتوانند آثار دراماتيك خود را بر پايه تعاملات اجتماعي ايراني، اسلامي پيش برند خالق اثري با هويت ايراني خواهند بود. نمايشنامه هايي كه براساس كنش اجتماعي رايج توليد شوند مبناي مفهومي اخلاق را كشف مي كنند و در بطن كنش دراماتيك خود راه حلي براي ضمانت اجراي اخلاق در جامعه پيشنهاد ميدهند و حتي راه معتدلي را مشخص مي كنند كه نسل جوان تر بتواند ارزش هاي اخلاقي را درك كند و از آنها پيروي نمايد. مسكويه معتقد است با استفاده از تمثيل و به كارگيري كنش اجتماعي متناسب مي توانيم به هماهنگي نفس با طبيعت دست پيدا كنيم و همين باعث مي شود اثر توليد شده خوشايند باشد. در اين پژوهش يافت ميشود كنش اجتماعي رايج در جامعه در آثار اكبر رادي نمود بسياري پيدا كرده است تا جايي كه مي توانيم از او به عنوان يكي از اخلاق يترين درا منويسان ايراني نام ببريم و از همين روي نمايشنامه هاي او از اصالت و هويت ايراني برخوردار است. به لحاظ پارادايمي، اين مقاله از افول اثر اكبر رادي به عنوان يك الگو استفاده مي كند

According to Miskawayh’s theory, social interactions governing the society lead to the formation of Iranian-Islamic ethics if they are based on virtue. In contrast, Miskawayh considers the interactions outside of this arena to be inhumane, leading to the cultural and social collapse. In Miskawayh’s view, the ethics-based social interaction is the cause of society’s evolution. The play is also an art that tries to depict the social interactions to exhibit the society based on dramatic action, and if playwrights can move their dramatic works forward based on Iranian-Islamic social interactions, they will create a work with an Iranian identity. The plays that are produced based on the conventional social interaction discover the conceptual basis of the ethics and propose a solution in the heart of their dramatic action to guarantee the implementation of ethics in society and even specify a moderate way so that the younger generation can understand and follow moral values. Miskawayh believes that we can achieve the harmony of the soul with nature using symbolism and social action, and this causes the produced work to be pleasant. This research found that the social action common in society has been manifested a lot in the works by Akbar Radi such that we can call him the most moral Iranian playwright. That is why his plays have Iranian origin and identity. In terms of paradigm, this paper uses “Oful” the work by Akbar Radi as a model.