بازنمايي عشق در موسيقي پاپ ايراني

Representation of love in Iranian pop music

پژوهش حاضر درصدد ارائة تحليلي از كيفيت بازنمايي عشق در موسيقي پاپ ايراني است. روش انجام اين تحقيق كيفي و از نوع تحليل محتواست. ميدان مطالعه تحقيق حاضر آلبوم‌هاي منتشرشده 10 تن از معروف‌ترين خوانندگان موسيقي پاپ در ايران بوده و واحد تحليل در اين پژوهش، متن كامل هر ترانه بوده و در اين تحقيق به ملودي و آهنگ و دستگاه موسيقيايي استفاده‌شده در ترانه‌ها توجه نشده است. روش تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها نيز تحليل تماتيك است. چارچوب مفهومي اين پژوهش مبتني بر نظريه عشق سيال باومن و رابطة ناب گيدنز بوده و نتايج و يافته‌هايش، حاكي از آن است كه تصوير ارائه‌شده از عشق در موسيقي پاپ ايراني داراي ويژگي‌هايي چون فراخانوادگي بودن، تصادفي بودن، ناپايداري، تكرارپذيري، تعهدگريزي، اروتيك و زميني بودن، پايان همراه با نفرت، عشق به‌مثابة تجربه‌اي منتشر و عمومي، كفويت عاشق و معشوق، جنسيت‌زدايي از عاشقي، عشق به‌مثابة خاطرة وصل و تلخي تجربة عاشقي است. مي‌توان گفت كه عشق در موسيقي پاپ ايراني با توصيفات گيدنز و باومن از عشق مدرن همخواني دارد. البته ناهمجنس‌خواهي در عشق ايراني تنها وجه تمايز تصوير عشق در اين ترانه‌ها با عشق سيال و رابطة ناب است.

The study seeks to provide an analysis of quality of love representation in Iranian pop music. Methodology is qualitative and method is content analysis. Statistical sample of the study is published albums of 10 features of the most popular pop singers in Iran, and unit of analysis in this study is full text of each song, and melody and music and musical instrument used in the carols are not paid attention. Data analysis method is also thematic analysis. Conceptual framework of this research is based on Bowman's Liquid-Love theory and Giddens Pure Relationship. Results and findings suggest that the perspective presented of love in Persian pop music has features such as being meta-family, randomness, instability, repeatability, be noncommittal, eroticism and terrestriality, ending with hatred, love as a released and public experience, parity of lover and beloved, de-sexualization of love, love as a memory of connection and bitter of love experience. It can be said that love in Persian pop music conforms to Giddens and Bowman's descriptions of postmodern love. Of course, heterosexuality in Iranian love is the only distinction of image of love in these songs with Liquid Love and Pure Relationship.