نقش سرمايه اجتماعي بر كيفيت زندگي فعالان عرصه تعاون مورد مطالعه: شهر دامغان

The role of Social Capital on the Quality of Life of Cooperative activists Case study: Damghan City

سرمايه اجتماعي به معني مجموعه‌اي از ارتباطات مبتني بر اعتماد درون يك فرد و يا در ساختار اجتماعي وجود ندارد، بلكه در فضاي بين افراد شكل مي‌گيرد. اين پژوهش باهدف بررسي تأثير سرمايه اجتماعي بر كيفيت زندگي فعالان تعاوني‌ها به روش همبستگي انجام‌گرفته است. ابزار جمع‌آوري داده‌ها دو پرسشنامه محقق ساخته سرمايه اجتماعي و كيفيت زندگي است. بر اساس يافته‌ها، ضعف سرمايه اجتماعي فعالان تعاوني موجب كاهش كيفيت ‌زندگي اين افراد شده است. در اين تحقيق، سرمايه اجتماعي به دو بُعد شناختي و ساختاري تقسيم ‌شده است. بُعد شناختي به بخش نامحسوس سرمايه اجتماعي مانند ارزش‌ها، عقايد، نگرش‌ها، رفتارها و هنجارهاي اجتماعي مي‌پردازد و بُعد ساختاري سرمايه اجتماعي دربرگيرنده ساختارها و شبكه‌هايي است كه حاوي فرايندهاي تصميم‌گيري جمعي و مسئوليت متقابل است. افرادي كه سابقه فعاليت در تعاوني‌ها را ندارند، دچار انزواي اجتماعي شده و كيفيت زندگي آنها نيز كاهش يافته و با افزايش بُعد شناختي سرمايه اجتماعي، كيفيت زندگي آنان نيز بهبود مي‌يابد. بين بُعد ساختاري سرمايه اجتماعي با كيفيت زندگي فعالان تعاوني‌ها رابطه معناداري وجود دارد.

Social capital as a set of relationships based on trust does not exist within a person or a social structure, but takes shape within the space between people. The present study has been developed to examine the impact of social capital on the quality of life of Cooperative activists. In this study we have utilized the correlational method with an applied purpose. We have collected data using two questionnaires on social capital and life quality. Social capital weakness of Cooperative activists has reduced the quality of life of these individuals. The social capital in the present research has been divided in two cognitive and structural dimensions. The cognitive dimension deals with the intangible part such as values, beliefs, attitudes, behaviors and social norms; and the structural dimension of social capital involves the structures and nets comprising collective decision-making and mutual responsibility processes. People with a history of weakness of Cooperative activists in life suffer from social isolation and their quality of life is severely reduced as well and in case of increasing the cognitive dimension of social capital, their quality of life will also be improved. There is a significant relation between the structural dimension of social capital and quality of life of Cooperative activists. Due to isolation in the community and lack of connection with other people, Cooperative Members will be severely limited in terms of the structural social capital; consequently, their quality of life will be greatly reduced as well.