اثربخشي روان‌درماني مثبت‌نگر بر پذيرش درد و كنترل عواطف بيماران مبتلا به سرطان: يك مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي شده

مقدمه: امروزه سرطان به‌عنوان مهم‌ترين عامل مرگ‌‌ومير انسان‌ها مورد توجه بسياري در دنيا قرار گرفته است، به‌طوري‌كه تعداد زيادي از مطالعات روان‌شناسي را به خود اختصاص داده است. پژوهش حاضر بــا هــدف تعيين اثربخشي روان‌درماني مثبت نگر بر پذيرش درد و كنترل عواطف بيماران مبتلا به سرطان انجــام شــده است. روش كار: اين پژوهــش يك كارآزمايي باليني تصادفي شده همراه با پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون و پيگيري بود. جامعه آماري اين پژوهش را مردان مبتلا به سرطان شهرستان كهگيلويه در سال 98-1397 تشكيل دادند. نمونه آماري 26 بيمار مبتلا به سرطان بود كه به روش هدفمند انتخاب و به روش تصادفي (قرعه‌كشي) در دو گروه روان درماني مثبت نگر (13 بيمار) و گروه كنترل (13 بيمار) تقسيم شدند. براي جمع‌آوري داده ها از مقياس McCracken Walls براي سنجش درد و مقياس Williams Chambers براي سنجش كنترل عواطف استفاده شد. گروه آزمايش طي هشت جلسۀ 90 دقيقه اي روان‌درماني مثبت‌نگر را دريافت كرد، اما گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكرد. داده ها با استفاده از تحليــل MANCOVA و ANCOVA در نرم‌افزار SPSS نسخه 25 تحليــل شــدند. يافته هــا: نتايج نشان داد كه روان درماني مثبت نگر بر تمايل به درد، مشاركت فعال و نمره كلي پذيرش درد، خشم، خُلق افسرده، اضطراب، عاطفه مثبت و نمره كلي كنترل عواطف در مرحله پس‌آزمون مؤثر بوده است (0.05 p)، اما ماندگاري اثر نداشته است (0.05 p). نتيجه‌گيـري: روان‌درماني مثبت نگر بر پذيرش درد و كنترل عواطف بيماران مبتلا به سرطان مؤثر بوده و روان شناسان مي توانند از نتايج پژوهش حاضر جهت مداخلات درماني مبتني بر روان درماني مثبت نگر افزايش پذيرش درد و كنترل عواطف بيماران مبتلا به سرطان استفاده كنند.