نقد فمينيستي رمان‌هاي «بنات الرياض» اثر رجاءالصانع و «عادت مي‌كنيم» اثر زويا پيرزاد

با پيدايش جنبش هاي فمنيستي در سده‌هاي نوزدهم و بيستم، زن و مشكلات او در مركز توجه نويسندگان و اديبان جهان قرار گرفت. هرچند بسياري از اديبان به‌گونه‌اي كليشه‌وار و سطحي به‌بررسي زن و مسائل او پرداخته‌اند؛ اما در اندك آثاري از بزرگان اين عرصه، شاهد پرداختن دقيق به‌مسائل اين جنس هستيم. رجاء الصانع نويسنده پرآوازه عربستاني و زويا پيرزاد نويسنده ايراني از جمله كساني‌اند كه در اين زمينه توانسته اند گوي سبقت را از ديگر بزرگان اين ميدان بربايند. اين دو نويسنده، افزون بر پرداختن به‌زنان در آثار خود، به‌عنوان شخصيت هايي اصلي و تأثيرگذار، به‌طرح مشكلات و مسائل آنان پرداخته اند. پژوهش حاضر برآن است تا با روش توصيفي تحليلي، رمان «بنات الرياض» نوشته رجاء‌الصانع و رمان «عادت مي كنيم» نوشته زويا پيرزاد را واكاوي و بررسي نمايد و نقدي فمنيستي از اين دو رمان ارائه دهد. نتايج پژوهش نشان مي دهد كه گرچه هر دو نويسنده محل زندگي، آداب و رسوم، زبان، فرهنگ و بخشي از تفكراتشان با يكديگر تفاوت هايي دارد؛ اما هر دو تحت تأثير مكتب فكري فمنيسم، مباحث و مفاهيم مشتركي را در آثارشان بازتاب داده اند؛ زنان در هر دو رمان، زنان آزاده ايند كه در برابر مردان و جامعه سنتي مي ايستند و از حقوق خويش دفاع مي كنند.