ارزيابي ونقد كيفيت كتاب «صرف و نحو عربي» اثر عباس ماهيار (بر اساس معيار دهگانه منصوريان)

با وجود تنوع و تكثر ابزارهاي نوين آموزشي، كتاب درسي با ارزش‌ترين وسيلة آموزشي در همة مقاطع تحصيلي به شمار مي‌آيد و در تحقق اهداف آموزشي نقش اساسي ايفا مي‌كند. كتاب درسي دانشگاهي ابزارى است كه مدرّسان به منظور آموزش دانشجويان به كار مي‌گيرند. براي افزايش اثربخشي كتاب‌هاي درسي، نقد و ارزيابي آن‌ها با استفاده از معيارهاي دقيق از جنبه‌هاي مختلف ضروري است. اين پژوهش مي‌كوشد تا كتاب صرف‌ونحو عربي (ماهيار، 1373) را كه سازمان «سمت» براي دانشجويان كارشناسي رشتة زبان و ادبيات فارسي در نظر گرفته است، براساس صد ويژگي كتاب‌هاي دانشگاهي در ده مقولة: تخصص‌گرايي و هدفمندي موضوعي، توان نظري و دلالت‌هاي كاربردي، توان استنادي و ماهيت ميان‌رشته‌اي، جامعيت و روزآمدي، صلاحيت و كارنامة پديدآورندگان، پاكيزگي نگارشي و ادبي، انسجام محتوايي و ساختاري، همخواني با نظريه‌هاي يادگيري، ماهيت تعاملي و توان انگيزشي، ويژگي‌هاي فيزيكي و ظاهري، با روش تحليل انتقادي به بررسي بپردازد. نتايج پژوهش بيانگر اين است كه مؤلف اثر مذكور نيمي از اصول ده‌گانة را در كتابش رعايت كرده و از نيمي ديگر (البته نه به طور كامل) غفلت ورزيده است؛ در نتيجه، بازنگري آن مي‌تواند در رفع نواقص موجود در آن مؤثر باشد تا در چاپ جديد، مخاطب بتواند بيشترين بهره‌وري از كتاب را داشته باشد.