توليد مخمر غني از سلنيوم و ارزيابي اثر سطوح مختلف آن بر ريخت‌شناسي و بيومتري اندام‌هاي داخلي و توليدمثلي در مرغ‌هاي مادر گوشتي

Production of selenium enriched yeast and assessment of the effect of its different levels on the morphology and biometry of internal and reproductive organs in broiler breeder hens

ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﺨﻤﺮ ﻏﻨﯽ از ﺳﻠﻨﯿﻮم و ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺳﻄﺢ ﻣﻄﻠﻮب آن ﺑﺮ ﻓﺮاﺳﻨﺠﻪﻫﺎي رﯾﺨﺖ ﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺑﯿﻮﻣﺘﺮي اﻧﺪامﻫﺎي داﺧﻠﯽ و ﺗﻮﻟﯿﺪﻣﺜﻠﯽ ﻣﺮغﻫﺎي ﻣﺎدر ﮔﻮﺷﺘﯽ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺳﻠﻨﯿﻮم آﻟﯽ ﺗﺠﺎري ﺳﻠﻤﮑﺲ و ﺳﺪﯾﻢ ﺳﻠﻨﯿﺖ ﻣﻌﺪﻧﯽ ﺑﻮد. اﯾﻦ ﻃﺮح در ﻗﺎﻟﺐ دو ﺑﺨﺶ اﻧﺠﺎم ﺷﺪ: در آزﻣﺎﯾﺶ اول، ﻣﺨﻤﺮ ﻏﻨﯽ از ﺳﻠﻨﯿﻮم ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪ. در آزﻣﺎﯾﺶ دوم، از 150 ﻗﻄﻌﻪ ﻣﺮغ ﻣﺎدر ﮔﻮﺷﺘﯽ ﺳﻮﯾﻪ راس در ﺳﻦ 49 ﻫﻔﺘﮕﯽ در 6 ﺗﯿﻤﺎر، 5 ﺗﮑﺮار و 5 ﭘﺮﻧﺪه در ﻫﺮ ﺗﮑﺮار اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺗﯿﻤﺎرﻫﺎ ﺷﺎﻣﻞ 1- ﮔﺮوه ﺷﺎﻫﺪ )ﻓﺎﻗﺪ ﻣﮑﻤﻞ ﺳﻠﻨﯿﻮم(، 2- SY0.45 -4 ،SY0.3 -3 ،SY0.15 )ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ مخمر غني از سلنيوم توليدي با سطوح 0/15، 0/3 و 0/45)، 5- گروه Selemax (سلنيوم آلي تجاري سلمكس با سطح 0/3) و 6- گروه SS (سديم سلنيت با سطح 0/3) ميلي گرم در كيلوگرم جيره بود. در پايان آزمايش از هر تكرار سه قطعه مرغ كشتار شدند. مقدار سلنيوم در هر كيلوگرم مخمر خشك در آزمايش اول، به طور ميانگين 2823 ميلي گرم به دست آمد. در آزمايش دوم، تعداد فوليكول هاي بزرگ، در تيمار SY0.45 نسبت به تيمارهاي شاهد، SY0.15 و SS به طور معني داري بيشتر بود. وزن چربي حفره بطني در تيمار SY0.45 نسبت به تيمار شاهد به طور معني داري كمتر بود. بنابراين، استفاده از 0/45 ميلي گرم در كيلوگرم از سلنيوم آلي توليدي در جيره مرغ مادر تعداد فوليكول هاي بزرگ را افزايش و چربي حفره بطني را كاهش داد .البته نياز است كه ساير فراسنجه هاي عملكردي و توليد مثلي در مطالعات آتي نيز بررسي گردد.

The aim of present study was to produce selenium enriched yeast and determine its optimum level on morphology and biometry of internal and reproductive organs in broiler breeder hens in comparison to Selemax (commercial organic sodium selenite) and mineral selenite. This study was done in two parts, in the 1st experiment; selenium-enriched yeast was produced. In the 2nd experiment, a total of 150 Ross 308 broiler breeder hens (49 weeks of age) were used in 6 treatments of 5 replicates with 5 hens each. The treatments were included: 1) Control group (without selenium), diet containing; 2) 0.15; 3) 0.30 and 4) 0.45 mg/kg of produced selenium enriched yeast (SY0.15, SY0.3, SY0.45, respectively), 5) 0.30 mg/kg Selemax, and 6) 0.30 mg/kg sodium selenite (SS). At the end of the experiment, three hens from each replication were slaughtered. In the 1st experiment, the amount of selenium per kilogram of dry selenium-enriched yeast was 2823 mg. In the 2nd experiment, the number of large follicles in the SY0.45 group was significant higher compared to control, SY0.15 and SS groups. The weight of the abdominal cavity fat of the SY0.45 group was significantly lower compared to control group. Therefore, using of 0.45 mg/kg of produced organic selenium in the broiler breeder diet increased number of large follicles and decreased abdominal cavity fat. Of course, further studies are needed to assessment of other performance and reproductive parameters.